Definify.com
Definition 2024
pína
pína
Faroese
Noun
pína f (genitive singular pínu, plural pínur)
Declension
| Declension of pína | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | pína | pínan | pínur | pínurnar |
| accusative | pínu | pínuna | pínur | pínurnar |
| dative | pínu | pínuni | pínum | pínunum |
| genitive | pínu | pínunnar | pína | pínanna |
Verb
pína (third person singular past indicative píndi, third person plural past indicative píndu, supine pínt)
Conjugation
| v-1 | ||||
| infinitive | pína | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | pínandi | |||
| past participle a7 | píndur | |||
| supine | pínt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | píni | pínir | pínir | pína |
| past | píndi | píndi | píndi | píndu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | pín! | — | pínið! |
Verb
pína (third person singular past indicative pínaði, third person plural past indicative pínaðu, supine pínað)
- to swear
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | pína | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | pínandi | |||
| past participle a6 | pínaður | |||
| supine | pínað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | píni | pínar | pínar | pína |
| past | pínaði | pínaði | pínaði | pínaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | pína! | — | pínið! |
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰiːna/
- Rhymes: -iːna
Noun
pína f (genitive singular pínu, nominative plural pínur)
Declension
declension of pína
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | pína | pínan | pínur | pínurnar |
| accusative | pínu | pínuna | pínur | pínurnar |
| dative | pínu | pínunni | pínum | pínunum |
| genitive | pínu | pínunnar | pína | pínanna |
Synonyms
- (pain, torment) kvöl
Verb
pína (weak verb, third-person singular past indicative píndi, supine pínt)
Conjugation
pína — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pína | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pínt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pínandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég píni | við pínum | present (nútíð) |
ég píni | við pínum |
| þú pínir | þið pínið | þú pínir | þið pínið | ||
| hann, hún, það pínir | þeir, þær, þau pína | hann, hún, það píni | þeir, þær, þau píni | ||
| past (þátíð) |
ég píndi | við píndum | past (þátíð) |
ég píndi | við píndum |
| þú píndir | þið pínduð | þú píndir | þið pínduð | ||
| hann, hún, það píndi | þeir, þær, þau píndu | hann, hún, það píndi | þeir, þær, þau píndu | ||
| imperative (boðháttur) |
pín (þú) | pínið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| píndu | píniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pínast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pínast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pínst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pínandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég pínist | við pínumst | present (nútíð) |
ég pínist | við pínumst |
| þú pínist | þið pínist | þú pínist | þið pínist | ||
| hann, hún, það pínist | þeir, þær, þau pínast | hann, hún, það pínist | þeir, þær, þau pínist | ||
| past (þátíð) |
ég píndist | við píndumst | past (þátíð) |
ég píndist | við píndumst |
| þú píndist | þið píndust | þú píndist | þið píndust | ||
| hann, hún, það píndist | þeir, þær, þau píndust | hann, hún, það píndist | þeir, þær, þau píndust | ||
| imperative (boðháttur) |
pínst (þú) | pínist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pínstu | pínisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
píndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
píndur | pínd | pínt | píndir | píndar | pínd | |
| accusative (þolfall) |
píndan | pínda | pínt | pínda | píndar | pínd | |
| dative (þágufall) |
píndum | píndri | píndu | píndum | píndum | píndum | |
| genitive (eignarfall) |
pínds | píndrar | pínds | píndra | píndra | píndra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
píndi | pínda | pínda | píndu | píndu | píndu | |
| accusative (þolfall) |
pínda | píndu | pínda | píndu | píndu | píndu | |
| dative (þágufall) |
pínda | píndu | pínda | píndu | píndu | píndu | |
| genitive (eignarfall) |
pínda | píndu | pínda | píndu | píndu | píndu | |
Synonyms
Old Norse
Etymology
From Latin poena, compare German Pein (“pain”).
Noun
pína f (genitive pínu, plural pínur)
Verb
pína (singular past indicative pínda, plural past indicative píndu, past participle píndr)
- to torment
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Danish: pine