Definify.com

Definition 2024

θετῐκός • ‎(thetikós) m ‎(feminine θετῐκή, neuter θετῐκόν); first/second declension

fit for placing, apposite
concerning adoption
belonging to a thesis, disputable
positive, affirmative
1. (grammar) positive
  1. (neuter substantive) the positive degree
  2. expressing obligation, of verbals ending in -τέον ‎(-téon)
arbitrary

Declension of θετῐκός; θετῐκή; θετῐκόν

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	θετῐκός	θετῐκή	θετῐκόν	θετῐκώ	θετῐκᾱ́	θετῐκώ	θετῐκοί	θετῐκαί	θετῐκᾰ́
Genitive	θετῐκοῦ	θετῐκῆς	θετῐκοῦ	θετῐκοῖν	θετῐκαῖν	θετῐκοῖν	θετῐκῶν	θετῐκῶν	θετῐκῶν
Dative	θετῐκῷ	θετῐκῇ	θετῐκῷ	θετῐκοῖν	θετῐκαῖν	θετῐκοῖν	θετῐκοῖς	θετῐκαῖς	θετῐκοῖς
Accusative	θετῐκόν	θετῐκήν	θετῐκόν	θετῐκώ	θετῐκᾱ́	θετῐκώ	θετῐκούς	θετῐκᾱ́ς	θετῐκᾰ́
Vocative	θετῐκέ	θετῐκή	θετῐκόν	θετῐκώ	θετῐκᾱ́	θετῐκώ	θετῐκοί	θετῐκαί	θετῐκᾰ́
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	θετῐκῶς			θετῐκώτερος			θετῐκώτᾰτος
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

θετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
θετικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«θετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

θετικός • ‎(thetikós) m ‎(feminine θετική, neuter θετικό)

reliable
positive, pragmatic
assertive
(grammar) positive
θετικός βαθμός του επιθέτου (the positive degree of the adjective)

positive forms of θετικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικός	θετική	θετικό	θετικοί	θετικές	θετικά
genitive	θετικού	θετικής	θετικού	θετικών	θετικών	θετικών
accusative	θετικό	θετική	θετικό	θετικούς	θετικές	θετικά
vocative	θετικέ	θετική	θετικό	θετικοί	θετικές	θετικά
derivations	comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θετικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θετικός, etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικότερος	θετικότερη	θετικότερο	θετικότεροι	θετικότερες	θετικότερα
genitive	θετικότερου	θετικότερης	θετικότερου	θετικότερων	θετικότερων	θετικότερων
accusative	θετικότερο	θετικότερη	θετικότερο	θετικότερους	θετικότερες	θετικότερα
vocative	θετικότερε	θετικότερη	θετικότερο	θετικότεροι	θετικότερες	θετικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θετικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικότατος	θετικότατη	θετικότατο	θετικότατοι	θετικότατες	θετικότατα
genitive	θετικότατου	θετικότατης	θετικότατου	θετικότατων	θετικότατων	θετικότατων
accusative	θετικότατο	θετικότατη	θετικότατο	θετικότατους	θετικότατες	θετικότατα
vocative	θετικότατε	θετικότατη	θετικότατο	θετικότατοι	θετικότατες	θετικότατα

θετικός • ‎(thetikós) m ‎(plural θετικοί)

(grammar) positive
ο θετικός, ο συγκριτικός και ο υπερθετικός (the positive, the comparative and superlative)

declension of θετικός