Definify.com
Definition 2024
ἀντιθετικός
ἀντιθετικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /antiθetikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /antiθetikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ãdiθetikós/
Adjective
ἀντιθετικός • (antithetikós) m (feminine ἀντιθετική, neuter ἀντιθετικόν); first/second declension
- setting in opposition, contrasting; antithetical
Inflection
First and second declension of ἀντιθετικός, ἀντιθετική, ἀντιθετικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἀντιθετικός | ἀντιθετική | ἀντιθετικόν | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικᾱ́ | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικοί | ἀντιθετικαί | ἀντιθετικᾰ́ | |||
| Genitive | ἀντιθετικοῦ | ἀντιθετικῆς | ἀντιθετικοῦ | ἀντιθετικοῖν | ἀντιθετικαῖν | ἀντιθετικοῖν | ἀντιθετικῶν | ἀντιθετικῶν | ἀντιθετικῶν | |||
| Dative | ἀντιθετικῷ | ἀντιθετικῇ | ἀντιθετικῷ | ἀντιθετικοῖν | ἀντιθετικαῖν | ἀντιθετικοῖν | ἀντιθετικοῖς | ἀντιθετικαῖς | ἀντιθετικοῖς | |||
| Accusative | ἀντιθετικόν | ἀντιθετικήν | ἀντιθετικόν | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικᾱ́ | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικούς | ἀντιθετικᾱ́ς | ἀντιθετικᾰ́ | |||
| Vocative | ἀντιθετικέ | ἀντιθετική | ἀντιθετικόν | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικᾱ́ | ἀντιθετικώ | ἀντιθετικοί | ἀντιθετικαί | ἀντιθετικᾰ́ | |||
Descendants
- English: antithetic
References
- ἀντιθετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀντιθετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀντιθετικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)