Definify.com
Definition 2024
ἐπισυνθετικός
ἐπισυνθετικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /episynθetikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /episynθetikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /episinθetikós/
Adjective
ἐπισυνθετικός • (episunthetikós) m (feminine ἐπισυνθετική, neuter ἐπισυνθετικόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of ἐπισυνθετικός, ἐπισυνθετική, ἐπισυνθετικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἐπισυνθετικός | ἐπισυνθετική | ἐπισυνθετικόν | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικᾱ́ | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικοί | ἐπισυνθετικαί | ἐπισυνθετικᾰ́ | |||
| Genitive | ἐπισυνθετικοῦ | ἐπισυνθετικῆς | ἐπισυνθετικοῦ | ἐπισυνθετικοῖν | ἐπισυνθετικαῖν | ἐπισυνθετικοῖν | ἐπισυνθετικῶν | ἐπισυνθετικῶν | ἐπισυνθετικῶν | |||
| Dative | ἐπισυνθετικῷ | ἐπισυνθετικῇ | ἐπισυνθετικῷ | ἐπισυνθετικοῖν | ἐπισυνθετικαῖν | ἐπισυνθετικοῖν | ἐπισυνθετικοῖς | ἐπισυνθετικαῖς | ἐπισυνθετικοῖς | |||
| Accusative | ἐπισυνθετικόν | ἐπισυνθετικήν | ἐπισυνθετικόν | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικᾱ́ | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικούς | ἐπισυνθετικᾱ́ς | ἐπισυνθετικᾰ́ | |||
| Vocative | ἐπισυνθετικέ | ἐπισυνθετική | ἐπισυνθετικόν | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικᾱ́ | ἐπισυνθετικώ | ἐπισυνθετικοί | ἐπισυνθετικαί | ἐπισυνθετικᾰ́ | |||
References
- ἐπισυνθετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἐπισυνθετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette