Definify.com

Definition 2024


U+50E7, 僧
CJK UNIFIED IDEOGRAPH-50E7

[U+50E6]
CJK Unified Ideographs
[U+50E8]

Translingual

Shinjitai
Simplified
Traditional

Alternative forms

Note difference between Chinese form, which uses , and Japanese shinjitai which uses .

Han character

(radical 9 +12, 14 strokes, cangjie input 人金田日 (OCWA), four-corner 28266, composition (GTKV) or ⿰ (J))

Related characters

References

  • KangXi: page 117, character 14
  • Dai Kanwa Jiten: character 1076
  • Dae Jaweon: page 248, character 20
  • Hanyu Da Zidian: volume 1, page 222, character 1
  • Unihan data for U+50E7

Chinese

simp. and trad.

Glyph origin

Historical forms of the character
Large seal script Small seal script



References:

Mostly from Richard Sears' Chinese Etymology site (authorisation),
which in turn draws data from various collections of ancient forms of Chinese characters, including:

  • Shuowen Jiezi (small seal),
  • Jinwen Bian (bronze inscriptions),
  • Liushutong (large seal) and
  • Xu Jiaguwen Bian (oracle bone script).
Characters in the same phonetic series () (Zhengzhang, 2003) 
Old Chinese
*ʔsrɯn
*ʔsɯːŋ, *zɯŋ
*ʔsɯːŋ, *ʔsɯːŋs
*ʔsɯːŋ
*ʔsɯːŋ, *zɯŋ
*ʔsɯːŋ, *zɯːŋ
*ʔsɯːŋ
*ʔsɯːŋ
*ʔsɯːŋ
*ʔsɯːŋ, *zɯŋ
*ʔsɯːŋ, *zɯŋ
*ʔsɯːŋ
*sʰɯːŋs
*zɯːŋ
*zɯːŋs
*sɯːŋ
*sɯːŋ
*ʔsɯŋs
*zɯŋ
*zɯŋ
*zɯŋ
*sʰɯːŋ
*zrɯːŋ

Phono-semantic compound (形聲, OC *sɯːŋ) : semantic  (person) + phonetic  (OC *ʔsɯːŋ, *zɯːŋ) – a kind of person (a Buddhist monk).

Etymology

Short for 僧伽 (sēngqié, “sangha; community of monks, nuns, novices and laity”).

Pronunciation



  • Dialectal data
Variety Location
Mandarin Beijing /səŋ⁵⁵/
Harbin /t͡səŋ⁴⁴/
Tianjin /səŋ²¹/
Jinan /səŋ²¹³/
Qingdao /səŋ²¹³/
Zhengzhou /səŋ²⁴/
Xi'an /səŋ²¹/
Xining /sə̃⁴⁴/
Yinchuan /səŋ⁴⁴/
Lanzhou /sə̃n³¹/
Ürümqi /sɤŋ⁴⁴/
Wuhan /sən⁵⁵/
Chengdu /sən⁵⁵/
Guiyang /sen⁵⁵/
Kunming /sə̃⁴⁴/
Nanjing /sən³¹/
Hefei /sən²¹/
Jin Taiyuan /səŋ¹¹/
Pingyao /səŋ¹³/
Hohhot /sə̃ŋ³¹/
Wu Shanghai /səŋ⁵³/
Suzhou /sən⁵⁵/
Hangzhou /sen³³/
Wenzhou /saŋ³³/
Hui Shexian /sʌ̃³¹/
Tunxi /sɛ¹¹/
Xiang Changsha /t͡sən³³/
Xiangtan /t͡sən³³/
Gan Nanchang /sɛn⁴²/
Hakka Meixian /sen⁴⁴/
Taoyuan /sen²⁴/
Cantonese Guangzhou /sɐŋ⁵³/
Nanning /t͡sɐŋ⁵⁵/
Hong Kong /sɐŋ⁵⁵/
Min Xiamen (Min Nan) /siŋ⁵⁵/
/t͡siŋ⁵⁵/
Fuzhou (Min Dong) /t͡sɛiŋ⁴⁴/
Jian'ou (Min Bei) /t͡saiŋ⁴⁴/
/saiŋ⁵⁴/
Shantou (Min Nan) /t͡seŋ³³/
Haikou (Min Nan) /t͡sɔŋ³³/
/t͡seŋ³³/

Rime
Character
Reading # 1/1
Initial () (16)
Final () (129)
Tone (調) Level (Ø)
Openness (開合) Open
Division () I
Fanqie
Reconstructions
Zhengzhang
Shangfang
/səŋ/
Pan
Wuyun
/səŋ/
Shao
Rongfen
/səŋ/
Edwin
Pulleyblank
/səŋ/
Li
Rong
/səŋ/
Wang
Li
/səŋ/
Bernard
Karlgren
/səŋ/
Expected
Mandarin
Reflex
sēng
Zhengzhang system (2003)
Character
Reading # 1/1
No. 16628
Phonetic
component
Rime
group
Rime
subdivision
0
Corresponding
MC rime
Old
Chinese
/*sɯːŋ/
Notes saṁɡha

Definitions

  1. (Buddhism) monk; bonze
  2. A surname.

Compounds

  • 不僧不俗
  • 僧人 (sēngrén)
  • 僧伽 (sēngqié)
  • 僧伽藍僧伽蓝
  • 僧侶僧侣 (sēnglǚ)
  • 僧侶主義僧侣主义
  • 僧俗
  • 僧多粥少 (sēngduōzhōushǎo)
  • 僧官
  • 僧尼
  • 僧徒
  • 僧房
  • 僧殘僧残
  • 僧眾僧众
  • 僧祇
  • 僧祐
  • 僧綱僧纲
  • 僧肇
  • 僧行
  • 僧衣
  • 僧道
  • 僧院
  • 僧鞋
  • 削髮為僧削发为僧
  • 和合僧
  • 奉道齋僧奉道斋僧
  • 女僧
  • 密陀僧 (mìtuósēng)
  • 小僧 (xiǎosēng)
  • 尼僧 (nísēng)
  • 情僧錄情僧录
  • 替僧
  • 火宅僧
  • 知事僧
  • 粥少僧多
  • 粥飯僧粥饭僧
  • 老僧
  • 老僧入定
  • 聖僧圣僧
  • 行腳僧行脚僧
  • 衲僧
  • 貧僧贫僧
  • 門僧门僧
  • 雲水僧云水僧
  • 高僧 (gāosēng)
  • 齋僧斋僧

Japanese

Kanji

(common “Jōyō” kanji)

  1. Buddhist priest
  2. monk

Readings

Compounds

Noun

(hiragana そう, romaji )

  1. a (Buddhist) priest, bonze

Korean

Hanja

(seung) (hangeul , McCune-Reischauer sŭng)

  1. a (Buddhist) priest, bonze

Vietnamese

Han character

(tăng)

  1. a (Buddhist) priest, bonze