Definify.com

Definition 2024

sürmek

sürmek

Turkish

Verb

sürmek ‎(third-person singular simple present sürer)

  1. (transitive) to drive (a vehicle); to push (a vehicle)
    Araba sürüyoruz.‎ ― We are driving cars.
  2. (transitive) to ride
    Bisiklet süreceğim.‎ ― I will ride a bike.
  3. (transitive) to send, exile, expel
    Sultan IV. Murat, Hezarfen Ahmet Çelebi'yi uçuşundan sonra bir kese altın verip Cezayir'e sürdü.‎ ― Sultan Murat IV gave Hezarfen Ahmet Çelebi a sack of golden coins and exiled him to Algeria.
  4. (transitive) to put (goods) on (the market); to put (money) into (circulation)
  5. (intransitive) to continue, go on, last to take a certain amount of time
    Bu sonsuza dek sürecek mi?‎ ― Is this going to last forever?
  6. (intransitive) to lead (a good life)
  7. (transitive) to plow (a field).
    Çiftçi tarlasını sürüyordu.‎ ― The farmer was plowing his/her field.
Derived terms
  • süre
  • süreç
  • süreğen
Related terms

Etymology 2

From Ottoman Turkish بولمك ‎(sürmek, “to rub on or against”), from Old Anatolian Turkish [script needed] ‎(sür-, “to rub”), from Proto-Turkic *sür(-t)- ‎(“to rub, smear”), which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *ši̯ŭ́re ‎(“to rub, polish”).[2] Cognate to sürtmek, see more cognates there.

Verb

sürmek ‎(third-person singular simple present sürer)

  1. (transitive) to rub something on something, to spread, rub, smear, apply
  2. (transitive) to butter
    Bir dilim ekmeğin üstüne tereyağ ve reçel sürdü ve âfiyetle yedi.‎ ― He/she buttered on a slice of bread butter and jam, and ate it with bon appetit.
Related terms

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sürer miyim? sürer misin? sürer mi? sürer miyiz? sürer misiniz? sürerler mi?
present continuous sürüyor muyum? sürüyor musun? sürüyor mu? sürüyor muyuz? sürüyor musunuz? sürüyorlar mı?
past definite sürdüm mü? sürdün mü? sürdü mü? sürdük mü? sürdünüz mü? sürdüler mü?
past continuous sürüyor muydum? sürüyor muydun? sürüyor muydu? sürüyor muyduk? sürüyor muydunuz? sürüyorlar mıydı?
future simple sürecek miyim? sürecek misin? sürecek mi? sürecek miyiz? sürecek misiniz? sürecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sürmem sürmezsin sürmez sürmeyiz sürmezsiniz sürmezler
present continuous sürmüyorum sürmüyorsun sürmüyor sürmüyoruz sürmüyorsunuz sürmüyorlar
past definite sürmedim sürmedin sürmedi sürmedik sürmediniz sürmediler
past continuous sürmüyordum sürmüyordun sürmüyordu sürmüyorduk sürmüyordunuz sürmüyordular
future simple sürmeyeceğim sürmeyeceksin sürmeyecek sürmeyeceğiz sürmeyeceksiniz sürmeyecekler

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*sū́ri”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ši̯ŭ́re”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish بولمك ‎(sürmek, “to drive, drive away, banish, advance, sell in open market, circulate, continue, endure, extend”), from Old Anatolian Turkish [script needed] ‎(sür-, “to drive away, spend time, go ahead, advance (of time)”), from Proto-Turkic *sǖr- ‎(“to drive away”), which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *sū́ri ‎(“to go away, drive away”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /syɾˈmec/
  • Hyphenation: sür‧mek

Similar Results