Definify.com

Definition 2024

sürtmek

sürtmek

Turkish

Verb

sürtmek ‎(third-person singular simple present sürter)

  1. (transitive) to rub against
  2. (intransitive) to vagabond, sleep around, gad, horse around, wander about aimlessly

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sürter miyim? sürter misin? sürter mi? sürter miyiz? sürter misiniz? sürterler mi?
present continuous sürtüyor muyum? sürtüyor musun? sürtüyor mu? sürtüyor muyuz? sürtüyor musunuz? sürtüyorlar mı?
past definite sürttüm mü? sürttün mü? sürttü mü? sürttük mü? sürttünüz mü? sürttüler mü?
past continuous sürtüyor muydum? sürtüyor muydun? sürtüyor muydu? sürtüyor muyduk? sürtüyor muydunuz? sürtüyorlar mıydı?
future simple sürtecek miyim? sürtecek misin? sürtecek mi? sürtecek miyiz? sürtecek misiniz? sürtecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sürtmem sürtmezsin sürtmez sürtmeyiz sürtmezsiniz sürtmezler
present continuous sürtmüyorum sürtmüyorsun sürtmüyor sürtmüyoruz sürtmüyorsunuz sürtmüyorlar
past definite sürtmedim sürtmedin sürtmedi sürtmedik sürtmediniz sürtmediler
past continuous sürtmüyordum sürtmüyordun sürtmüyordu sürtmüyorduk sürtmüyordunuz sürtmüyordular
future simple sürtmeyeceğim sürtmeyeceksin sürtmeyecek sürtmeyeceğiz sürtmeyeceksiniz sürtmeyecekler

Synonyms

  • ovalamak
  • takılmak

Related terms

Etymology

From Ottoman Turkish سورتمك ‎(sürtmek, “to rub grindingly against”), from Proto-Turkic *sür(-t)- ‎(“to rub, smear”). Cognate to sürmek ‎(“to rub, smear, spread”), see further cognates there.

Similar Results