Definify.com
Definition 2025
hata
hata
Faroese
Verb
hata (third person singular past indicative hataði, third person plural past indicative hatað, supine hatað)
- to hate
- Antin elskar man tað, ella hatar man tað.
- Either you love it or you hate it.
- Antin elskar man tað, ella hatar man tað.
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | hata | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | hatandi | |||
| past participle a6 | hataður | |||
| supine | hatað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | hati | hatar | hatar | hata |
| past | hataði | hataði | hataði | hataðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | hata! | — | hatið! |
Antonyms
Icelandic
Etymology
From Old Norse hata (“to hate”), from Proto-Germanic *hatōną, *hatjaną, from *hataz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaːta/
- Rhymes: -aːta
Verb
hata (weak verb, third-person singular past indicative hataði, supine hatað)
- (transitive, governs the accusative) to hate
- Ég hata þig!
- I hate you!
- Ég hata þig!
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) |
að hata | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hatað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hatandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hata | við hötum | present (nútíð) |
ég hati | við hötum |
| þú hatar | þið hatið | þú hatir | þið hatið | ||
| hann, hún, það hatar | þeir, þær, þau hata | hann, hún, það hati | þeir, þær, þau hati | ||
| past (þátíð) |
ég hataði | við hötuðum | past (þátíð) |
ég hataði | við hötuðum |
| þú hataðir | þið hötuðuð | þú hataðir | þið hötuðuð | ||
| hann, hún, það hataði | þeir, þær, þau hötuðu | hann, hún, það hataði | þeir, þær, þau hötuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hata (þú) | hatið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hataðu | hatiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hatast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hatast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hatandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hatast | við hötumst | present (nútíð) |
ég hatist | við hötumst |
| þú hatast | þið hatist | þú hatist | þið hatist | ||
| hann, hún, það hatast | þeir, þær, þau hatast | hann, hún, það hatist | þeir, þær, þau hatist | ||
| past (þátíð) |
ég hataðist | við hötuðumst | past (þátíð) |
ég hataðist | við hötuðumst |
| þú hataðist | þið hötuðust | þú hataðist | þið hötuðust | ||
| hann, hún, það hataðist | þeir, þær, þau hötuðust | hann, hún, það hataðist | þeir, þær, þau hötuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hatast (þú) | hatist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hatastu | hatisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hataður | hötuð | hatað | hataðir | hataðar | hötuð | |
| accusative (þolfall) |
hataðan | hataða | hatað | hataða | hataðar | hötuð | |
| dative (þágufall) |
hötuðum | hataðri | hötuðu | hötuðum | hötuðum | hötuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hataðs | hataðrar | hataðs | hataðra | hataðra | hataðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hataði | hataða | hataða | hötuðu | hötuðu | hötuðu | |
| accusative (þolfall) |
hataða | hötuðu | hataða | hötuðu | hötuðu | hötuðu | |
| dative (þágufall) |
hataða | hötuðu | hataða | hötuðu | hötuðu | hötuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hataða | hötuðu | hataða | hötuðu | hötuðu | hötuðu | |
Derived terms
- hatast (“to hate each other”)
- hatast við (“to hate, loathe, despise, somebody”)
Related terms
Irish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhat̪ˠə/
Etymology 1
From Middle English hat, from Old English hæt, hætt (“head-covering, hat”), from Proto-Germanic *hattuz (“hat”), from Proto-Indo-European *kadʰ- (“to guard, cover, care for, protect”).
Noun
hata m (genitive singular hata, nominative plural hataí)
Declension
Fourth declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Derived terms
Etymology 2
Noun
hata
- h-prothesized form of ata
References
- "hata" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “hata” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
Old Swedish
Etymology
From Old Norse hata, from Proto-Germanic *hatōną.
Verb
hata
Conjugation
<div class="NavFrame" width: 100%;">
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | hata | — | |||
| participle | hatandi, -e | hataþer | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | hatar | hati, -e | — | hataþi, -e | hataþi, -e |
| þū | hatar | hati, -e | hata | hataþi, -e | hataþi, -e |
| han | hatar | hati, -e | — | hataþi, -e | hataþi, -e |
| vīr | hatum, -om | hatum, -om | hatum, -om | hataþum, -om | hataþum, -om |
| īr | hatin | hatin | hatin | hataþin | hataþin |
| þēr | hata | hatin | — | hataþu, -o | hataþin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | hatas | hatis, -es | — | hataþis, -es | hataþis, -es |
| þū | hatas | hatis, -es | — | hataþis, -es | hataþis, -es |
| han | hatas | hatis, -es | — | hataþis, -es | hataþis, -es |
| vīr | hatums, -oms | hatums, -oms | — | hataþums, -oms | hataþums, -oms |
| īr | hatins | hatins | — | hataþins | hataþins |
| þēr | hatas | hatins | — | hataþus, -os | hataþins |
Descendants
- Swedish: hata
Swedish
Etymology
From hat + -a. From Old Swedish hata, from Old Norse hata, from Proto-Germanic *hatōną, *hatjaną, from *hataz.
Pronunciation
Verb
hata (present hatar, preterite hatade, supine hatat, imperative hata)
- to hate
Conjugation
Turkish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [hɑ.ˈtɑː]
Noun
hata (definite accusative hatayı, plural hatalar)
Declension
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | hatam | hatalarım |
| definite accusative (belirtme) | hatamı | hatalarımı |
| dative (yönelme) | hatama | hatalarıma |
| locative (bulunma) | hatamda | hatalarımda |
| ablative (çıkma) | hatamdan | hatalarımdan |
| genitive (tamlayan) | hatamın | hatalarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | hatan | hataların |
| definite accusative (belirtme) | hatanı | hatalarını |
| dative (yönelme) | hatana | hatalarına |
| locative (bulunma) | hatanda | hatalarında |
| ablative (çıkma) | hatandan | hatalarından |
| genitive (tamlayan) | hatanın | hatalarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | hatası | hataları |
| definite accusative (belirtme) | hatasını | hatalarını |
| dative (yönelme) | hatasına | hatalarına |
| locative (bulunma) | hatasında | hatalarında |
| ablative (çıkma) | hatasından | hatalarından |
| genitive (tamlayan) | hatasının | hatalarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | hatamız | hatalarımız |
| definite accusative (belirtme) | hatamızı | hatalarımızı |
| dative (yönelme) | hatamıza | hatalarımıza |
| locative (bulunma) | hatamızda | hatalarımızda |
| ablative (çıkma) | hatamızdan | hatalarımızdan |
| genitive (tamlayan) | hatamızın | hatalarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | hatanız | hatalarınız |
| definite accusative (belirtme) | hatanızı | hatalarınızı |
| dative (yönelme) | hatanıza | hatalarınıza |
| locative (bulunma) | hatanızda | hatalarınızda |
| ablative (çıkma) | hatanızdan | hatalarınızdan |
| genitive (tamlayan) | hatanızın | hatalarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | hataları | hataları |
| definite accusative (belirtme) | hatalarını | hatalarını |
| dative (yönelme) | hatalarına | hatalarına |
| locative (bulunma) | hatalarında | hatalarında |
| ablative (çıkma) | hatalarından | hatalarından |
| genitive (tamlayan) | hatalarının | hatalarının |
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | hatayım | hatalarım* |
| sen (you are) | hatasın | hatalarsın* |
| o (he/she/it is) | hata / hatadır | hatalar* / hatalardır* |
| biz (we are) | hatayız | hatalarız |
| siz (you are) | hatasınız | hatalarsınız |
| onlar (they are) | hatalar | hatalardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | hataydım | hatalardım* |
| sen (you were) | hataydın | hatalardın* |
| o (he/she/it was) | hataydı | hatalardı* |
| biz (we were) | hataydık | hatalardık |
| siz (you were) | hataydınız | hatalardınız |
| onlar (they were) | hataydılar | hatalardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | hataymışım | hatalarmışım* |
| sen (you were) | hataymışsın | hatalarmışsın* |
| o (he/she/it was) | hataymış | hatalarmış* |
| biz (we were) | hataymışız | hatalarmışız |
| siz (you were) | hataymışsınız | hatalarmışsınız |
| onlar (they were) | hataymışlar | hatalarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||