Definify.com
Definition 2024
արձակեմ
արձակեմ
Old Armenian
Alternative forms
- արձակում (arjakum)
Verb
արձակեմ • (arjakem) (aorist indicative արձակեցի)
- (transitive) to untie, to loosen, to detach, to break; to slacken; to unpack, to unfold; to unload, to deliver
- (transitive) to dispatch, to expedite, to send
- (transitive) to release, to let go; to discharge, to disband, to dismiss
- արձակել ի մեղաց ― arjakel i mełacʿ ― to absolve from sins
- ձայն արձակել ― jayn arjakel ― to scream, to cry
- բոցս կայծակունս արձակել ― bocʿs kaycakuns arjakel ― to sparkle
- արձակեմ ճառագայթս ― arjakem čaṙagaytʿs ― to cast a brilliancy, to shine
- արձակել զկին ― arjakel zkin ― to divorce
- արձակել զատեան ― arjakel zatean ― to dismiss the session
- արձակել զոք ― arjakel zokʿ ― to dismiss a person
- փուք արձակել ― pʿukʿ arjakel ― to fart, to break wind
- (transitive) to relax
- (transitive) to throw, to thrust, to fling, to shoot
- արձակել քարինս պարսատկաւ ― arjakel kʿarins parsatkaw ― to sling
- աչս արձակել ― ačʿs arjakel ― to ogle, to cast eyes on
- կիցս արձակել ― kicʿs arjakel ― to fling, to jerk
- նետս արձակել ― nets arjakel ― to draw the bow
- հրացան արձակել ― hracʿan arjakel ― to let off a gun
- հրետ արձակել ― hret arjakel ― to fire a cannon
- (in the mediopassive, intransitive) to be untied, delivered, detached, liberated
- արձակեալն ― arjakealn ― woman divorced by her husband
Conjugation
active
| infinitive | արձակել (arjakel) | participle | արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʿeal, arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | արձակեցուցանեմ (arjakecʿucʿanem) | aorist stem | արձակեց- (arjakecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակեմ (arjakem) | արձակես (arjakes) | արձակէ (arjakē) | արձակեմք (arjakemkʿ) | արձակէք (arjakēkʿ) | արձակեն (arjaken) | |
| imperfect | արձակէի, արձակեի* (arjakēi, arjakei*) | արձակէիր, արձակեիր* (arjakēir, arjakeir*) | արձակէր (arjakēr) | արձակէաք, արձակեաք* (arjakēakʿ, arjakeakʿ*) | արձակէիք, արձակեիք* (arjakēikʿ, arjakeikʿ*) | արձակէին, արձակեին* (arjakēin, arjakein*) | |
| aorist | արձակեցի (arjakecʿi) | արձակեցեր (arjakecʿer) | արձակեաց (arjakeacʿ) | արձակեցաք (arjakecʿakʿ) | արձակեցէք, արձակեցիք (arjakecʿēkʿ, arjakecʿikʿ) | արձակեցին (arjakecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիցեմ (arjakicʿem) | արձակիցես (arjakicʿes) | արձակիցէ (arjakicʿē) | արձակիցեմք (arjakicʿemkʿ) | արձակիցէք (arjakicʿēkʿ) | արձակիցեն (arjakicʿen) | |
| aorist | արձակեցից (arjakecʿicʿ) | արձակեսցես (arjakescʿes) | արձակեսցէ (arjakescʿē) | արձակեսցուք (arjakescʿukʿ) | արձակեսջիք (arjakesǰikʿ) | արձակեսցեն (arjakescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձակեա՛ (arjakeá) | — | — | արձակեցէ՛ք (arjakecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | արձակեսջի՛ր (arjakesǰír) | — | — | արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակեր (mí arjaker) | — | — | մի՛ արձակէք (mí arjakēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | արձակել, արձակիլ* (arjakel, arjakil*) | participle | արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʿeal, arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | արձակեցուցանեմ (arjakecʿucʿanem) | aorist stem | արձակեց- (arjakecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիմ (arjakim) | արձակիս (arjakis) | արձակի (arjaki) | արձակիմք (arjakimkʿ) | արձակիք (arjakikʿ) | արձակին (arjakin) | |
| imperfect | արձակէի (arjakēi) | արձակէիր (arjakēir) | արձակէր, արձակիւր (arjakēr, arjakiwr) | արձակէաք (arjakēakʿ) | արձակէիք (arjakēikʿ) | արձակէին (arjakēin) | |
| aorist | արձակեցայ (arjakecʿay) | արձակեցար (arjakecʿar) | արձակեցաւ (arjakecʿaw) | արձակեցաք (arjakecʿakʿ) | արձակեցայք (arjakecʿaykʿ) | արձակեցան (arjakecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիցիմ (arjakicʿim) | արձակիցիս (arjakicʿis) | արձակիցի (arjakicʿi) | արձակիցիմք (arjakicʿimkʿ) | արձակիցիք (arjakicʿikʿ) | արձակիցին (arjakicʿin) | |
| aorist | արձակեցայց (arjakecʿaycʿ) | արձակեսցիս (arjakescʿis) | արձակեսցի (arjakescʿi) | արձակեսցուք (arjakescʿukʿ) | արձակեսջիք (arjakesǰikʿ) | արձակեսցին (arjakescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձակեա՛ց (arjakeácʿ) | — | — | արձակեցարո՛ւք (arjakecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | արձակեսջի՛ր (arjakesǰír) | — | — | արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակիր (mí arjakir) | — | — | մի՛ արձակիք (mí arjakikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: արձակել (arjakel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արձակեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy