Definify.com
Webster 1913 Edition
Steik
Definition 2025
steik
steik
English
Verb
steik (third-person singular simple present steiks, present participle steiking, simple past and past participle steiked)
- Alternative form of steek
Faroese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [staik]
Noun
steik f (genitive singular steikar, plural steikir)
Related terms
- steikja (to fry)
Declension
| Declension of steik | ||||
|---|---|---|---|---|
| f2 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | steik | steikin | steikir | steikirnar |
| accusative | steik | steikina | steikir | steikirnar |
| dative | steik | steikini | steikum | steikunum |
| genitive | steikar | steikarinnar | steika | steikanna |
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /steiːk/
- Rhymes: -eiːk
Noun
steik f (genitive singular steikar, nominative plural steikur)
Declension
declension of steik
| f-s3 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | steik | steikin | steikur | steikurnar |
| accusative | steik | steikina | steikur | steikurnar |
| dative | steik | steikinni | steikum | steikunum |
| genitive | steikar | steikarinnar | steika | steikanna |
Old Norse
Noun
steik f
Descendants
References
- steik in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Scots
Alternative forms
Etymology
From Middle English styc, stic, from Old English stycce (“piece”), Proto-Germanic *stukkiją. Compare Plautdietsch Stekj (“piece”), Dutch stuk (“piece”).
Noun
steik (plural steiks or stikkis)