Definify.com
Definition 2024
salta
salta
Asturian
Verb
salta
Catalan
Verb
salta
- third-person singular present indicative form of saltar
- second-person singular imperative form of saltar
Icelandic
Noun
salta n
- indefinite genitive plural of salt
Verb
salta (weak verb, third-person singular past indicative saltaði, supine saltað)
Conjugation
salta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að salta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
saltað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
saltandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég salta | við söltum | present (nútíð) |
ég salti | við söltum |
| þú saltar | þið saltið | þú saltir | þið saltið | ||
| hann, hún, það saltar | þeir, þær, þau salta | hann, hún, það salti | þeir, þær, þau salti | ||
| past (þátíð) |
ég saltaði | við söltuðum | past (þátíð) |
ég saltaði | við söltuðum |
| þú saltaðir | þið söltuðuð | þú saltaðir | þið söltuðuð | ||
| hann, hún, það saltaði | þeir, þær, þau söltuðu | hann, hún, það saltaði | þeir, þær, þau söltuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
salta (þú) | saltið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| saltaðu | saltiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að saltast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
saltast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
saltandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég saltast | við söltumst | present (nútíð) |
ég saltist | við söltumst |
| þú saltast | þið saltist | þú saltist | þið saltist | ||
| hann, hún, það saltast | þeir, þær, þau saltast | hann, hún, það saltist | þeir, þær, þau saltist | ||
| past (þátíð) |
ég saltaðist | við söltuðumst | past (þátíð) |
ég saltaðist | við söltuðumst |
| þú saltaðist | þið söltuðust | þú saltaðist | þið söltuðust | ||
| hann, hún, það saltaðist | þeir, þær, þau söltuðust | hann, hún, það saltaðist | þeir, þær, þau söltuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
saltast (þú) | saltist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| saltastu | saltisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
saltaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
saltaður | söltuð | saltað | saltaðir | saltaðar | söltuð | |
| accusative (þolfall) |
saltaðan | saltaða | saltað | saltaða | saltaðar | söltuð | |
| dative (þágufall) |
söltuðum | saltaðri | söltuðu | söltuðum | söltuðum | söltuðum | |
| genitive (eignarfall) |
saltaðs | saltaðrar | saltaðs | saltaðra | saltaðra | saltaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
saltaði | saltaða | saltaða | söltuðu | söltuðu | söltuðu | |
| accusative (þolfall) |
saltaða | söltuðu | saltaða | söltuðu | söltuðu | söltuðu | |
| dative (þágufall) |
saltaða | söltuðu | saltaða | söltuðu | söltuðu | söltuðu | |
| genitive (eignarfall) |
saltaða | söltuðu | saltaða | söltuðu | söltuðu | söltuðu | |
Anagrams
Italian
Verb
salta
Latin
Verb
saltā
- active imperative singular of saltō
Participle
salta
- nominative feminine singular of saltus
- nominative neuter plural of saltus
- accusative neuter plural of saltus
- vocative feminine singular of saltus
- vocative neuter plural of saltus
saltā
- ablative feminine singular of saltus
Latvian
Adjective
salta
Lojban
Etymology
In Lojbanized spelling.
- Chinese: sela — 色拉 (sè lā)
- English: salad — salad
- Hindi: salad — सलाद (salāda)
- Spanish: ensalad — ensalada
- Russian: salat — салат (salat)
- Arabic: salata
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsalta/
Gismu
salta
- salad; x1 (mass) is a quantity of salad [food] with ingredients/components including x2.
Related terms
Portuguese
Pronunciation
- Rhymes: -awtɐ
Verb
salta
- Second-person singular (tu) affirmative imperative of saltar
- Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of saltar
Spanish
Verb
salta
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of saltar.
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of saltar.
Swedish
Etymology 1
From Old Norse salta, from Proto-Germanic *saltaną.
Verb
salta (present saltar, preterite saltade, supine saltat, imperative salta)
- to salt (food or roads)
- to request much more pay than anticipated or deemed reasonable for a given, performed, piece of work
- Innan snickaren börjar arbeta, be honom uppskatta vad det kommer kosta så att han inte saltar räkningen efteråt.
- Before the carpenter starts to work, ask him to estimate what it will cost so that he cannot request unreasonably much pay afterwards.
- Innan snickaren börjar arbeta, be honom uppskatta vad det kommer kosta så att han inte saltar räkningen efteråt.
Conjugation
Conjugation of salta
Related terms
- saltning
Etymology 2
Adjective
salta
- absolute singular definite and plural form of salt.