Definify.com
Definition 2025
Mór
Mór
Hungarian
Proper noun
Mór
- A male given name. Hungarian equivalent of Maurice.
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | Mór | Mórok |
| accusative | Mórt | Mórokat |
| dative | Mórnak | Móroknak |
| instrumental | Mórral | Mórokkal |
| causal-final | Mórért | Mórokért |
| translative | Mórrá | Mórokká |
| terminative | Mórig | Mórokig |
| essive-formal | Mórként | Mórokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | Mórban | Mórokban |
| superessive | Móron | Mórokon |
| adessive | Mórnál | Móroknál |
| illative | Mórba | Mórokba |
| sublative | Mórra | Mórokra |
| allative | Mórhoz | Mórokhoz |
| elative | Mórból | Mórokból |
| delative | Mórról | Mórokról |
| ablative | Mórtól | Móroktól |
| Possessive forms of Mór | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | Mórom | Mórjaim |
| 2nd person sing. | Mórod | Mórjaid |
| 3rd person sing. | Mórja | Mórjai |
| 1st person plural | Mórunk | Mórjaink |
| 2nd person plural | Mórotok | Mórjaitok |
| 3rd person plural | Mórjuk | Mórjaik |
Related terms
- (variant): Móric
mór
mór
Hungarian
Adjective
mór (not comparable)
Declension
This adjective needs an inflection-table template.
Noun
mór (plural mórok)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | mór | mórok |
| accusative | mórt | mórokat |
| dative | mórnak | móroknak |
| instrumental | mórral | mórokkal |
| causal-final | mórért | mórokért |
| translative | mórrá | mórokká |
| terminative | mórig | mórokig |
| essive-formal | mórként | mórokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | mórban | mórokban |
| superessive | móron | mórokon |
| adessive | mórnál | móroknál |
| illative | mórba | mórokba |
| sublative | mórra | mórokra |
| allative | mórhoz | mórokhoz |
| elative | mórból | mórokból |
| delative | mórról | mórokról |
| ablative | mórtól | móroktól |
| Possessive forms of mór | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | mórom | mórjaim |
| 2nd person sing. | mórod | mórjaid |
| 3rd person sing. | mórja | mórjai |
| 1st person plural | mórunk | mórjaink |
| 2nd person plural | mórotok | mórjaitok |
| 3rd person plural | mórjuk | mórjaik |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /mouːr/
- Rhymes: -ouːr
Noun
mór m
Declension
Derived terms
- malda í móinn
- mórauður
Anagrams
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Old Irish mór, már, from Proto-Celtic *māros, from Proto-Indo-European *moh₁-ro-.
Cognate with Old Welsh maur (Welsh mawr, Cornish maur), Breton meur; Ancient Greek -μωρος (-mōros, “great, famed”) (ἐγχεσί-μωρος (enkhesí-mōros, “great in spear-throwing”)); Old High German māri (“famed”), German Märchen (“a tale”), Old Norse mærr (“famous”); Proto-Slavic *měrъ (Vladimir, etc.); Latin merus, English mere.
Adjective
mór (genitive singular masculine móir, genitive singular feminine móire, plural móra, comparative mó)
Declension
| Singular | Plural (m/f) | |||
|---|---|---|---|---|
| Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
| Nominative | mór | mhór | móra; mhóra² |
|
| Vocative | mhóir | móra | ||
| Genitive | móire | móra | mór | |
| Dative | mór; mhór¹ |
mhór; mhóir (archaic) |
móra; mhóra² |
|
| Comparative | níos mó | |||
| Superlative | is mó | |||
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Antonyms
Derived terms
|
Etymology 2
From Old Irish móraid, máraid, from Proto-Celtic *mārāti.
Verb
mór (present analytic mórann, future analytic mórfaidh, verbal noun móradh, past participle mórtha)
Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | móraim | mórann tú; mórair† |
mórann sé, sí | móraimid | mórann sibh | mórann siad; móraid† |
a mhórann; a mhóras / a mórann*; a móras* |
mórtar |
| past | mhór mé; mhóras | mhór tú; mhórais | mhór sé, sí | mhóramar; mhór muid | mhór sibh; mhórabhair | mhór siad; mhóradar | a mhór / ar mhór* |
móradh | |
| past habitual | mhórainn | mhórtá | mhóradh sé, sí | mhóraimis; mhóradh muid | mhóradh sibh | mhóraidís; mhóradh siad | a mhóradh / ar mhóradh* |
mhórtaí | |
| future | mórfaidh mé; mórfad |
mórfaidh tú; mórfair† |
mórfaidh sé, sí | mórfaimid; mórfaidh muid |
mórfaidh sibh | mórfaidh siad; mórfaid† |
a mhórfaidh; a mhórfas / a mórfaidh*; a mórfas* |
mórfar | |
| conditional | mhórfainn | mhórfá | mhórfadh sé, sí | mhórfaimis; mhórfadh muid | mhórfadh sibh | mhórfaidís; mhórfadh siad | a mhórfadh / ar mhórfadh* |
mhórfaí | |
| subjunctive | present | go móra mé; go mórad† |
go móra tú; go mórair† |
go móra sé, sí | go móraimid; go móra muid |
go móra sibh | go móra siad; go móraid† |
— | go mórtar |
| past | dá mórainn | dá mórtá | dá móradh sé, sí | dá móraimis; dá móradh muid |
dá móradh sibh | dá móraidís; dá móradh siad |
— | dá mórtaí | |
| imperative | móraim | mór | móradh sé, sí | móraimis | móraigí; móraidh† |
móraidís | — | mórtar | |
| verbal noun | móradh | ||||||||
| past participle | mórtha | ||||||||
* Indirect relative
† Dialect form
Synonyms
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| mór | mhór | unchanged |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
- "mór" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “mór, már” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
- “móraid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
Old Irish
Alternative forms
- máar
- már
Etymology
From Proto-Celtic *māros (compare Welsh mawr), from Proto-Indo-European *moh₁-ro-.
Compare Old High German māri (“famous, great”) and perhaps the element -μωρος (-mōros) in Ancient Greek ἐγχεσίμωρος (enkhesímōros, “mighty with the spear”), ἰόμωροι (iómōroi, “boasting”), σινάμωρος (sinámōros, “mischievous, hurtful”), ὑλακόμωρος (hulakómōros, “always barking”).
Pronunciation
- IPA(key): /moːr/
Adjective
mór
Inflection
This adjective needs an inflection-table template.
Derived terms
Descendants
Noun
mór n
- a large amount, a large number; much, many (with the modified noun in the genitive)
- mór fína ― much wine (lit. "a large amount of wine")
- mór fer ― many men (lit. "a large number of men")
Inflection
This noun needs an inflection-table template.
References
- “mór, már” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *morъ, From Proto-Indo-European *mer-.
Pronunciation
IPA(key): /mur/
Noun
mór m inan
Declension
Derived terms
- morowy
Synonyms
- pomór
- zaraza