Definify.com
Definition 2025
Linna
Linna
See also: linna
Finnish
Etymology
< linna (“castle, fort”)
Proper noun
Linna
- A surname.
Declension
| Inflection of Linna (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Linna | Linnat | |
| genitive | Linnan | Linnojen | |
| partitive | Linnaa | Linnoja | |
| illative | Linnaan | Linnoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Linna | Linnat | |
| accusative | nom. | Linna | Linnat |
| gen. | Linnan | ||
| genitive | Linnan | Linnojen Linnainrare |
|
| partitive | Linnaa | Linnoja | |
| inessive | Linnassa | Linnoissa | |
| elative | Linnasta | Linnoista | |
| illative | Linnaan | Linnoihin | |
| adessive | Linnalla | Linnoilla | |
| ablative | Linnalta | Linnoilta | |
| allative | Linnalle | Linnoille | |
| essive | Linnana | Linnoina | |
| translative | Linnaksi | Linnoiksi | |
| instructive | — | Linnoin | |
| abessive | Linnatta | Linnoitta | |
| comitative | — | Linnoineen | |
linna
linna
See also: Linna
Estonian
Noun
linna
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *litna.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlinːɑ/
Noun
linna
- fortress, castle, stronghold
- (colloquial) prison
Declension
| Inflection of linna (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | linna | linnat | |
| genitive | linnan | linnojen | |
| partitive | linnaa | linnoja | |
| illative | linnaan | linnoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | linna | linnat | |
| accusative | nom. | linna | linnat |
| gen. | linnan | ||
| genitive | linnan | linnojen linnainrare |
|
| partitive | linnaa | linnoja | |
| inessive | linnassa | linnoissa | |
| elative | linnasta | linnoista | |
| illative | linnaan | linnoihin | |
| adessive | linnalla | linnoilla | |
| ablative | linnalta | linnoilta | |
| allative | linnalle | linnoille | |
| essive | linnana | linnoina | |
| translative | linnaksi | linnoiksi | |
| instructive | — | linnoin | |
| abessive | linnatta | linnoitta | |
| comitative | — | linnoineen | |
Usage notes
Also used as a suffix in the formation of town names.
Related terms
- linnanpiha
- linnavuori
- linnoittaa
- linnoitus
Anagrams
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɪnːa/
- Rhymes: -ɪnːa
Verb
linna (weak verb, third-person singular past indicative linnti, supine linnt)
Conjugation
linna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að linna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
linnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
linnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég linni | við linnum | present (nútíð) |
ég linni | við linnum |
| þú linnir | þið linnið | þú linnir | þið linnið | ||
| hann, hún, það linnir | þeir, þær, þau linna | hann, hún, það linni | þeir, þær, þau linni | ||
| past (þátíð) |
ég linnti | við linntum | past (þátíð) |
ég linnti | við linntum |
| þú linntir | þið linntuð | þú linntir | þið linntuð | ||
| hann, hún, það linnti | þeir, þær, þau linntu | hann, hún, það linnti | þeir, þær, þau linntu | ||
| imperative (boðháttur) |
linn (þú) | linnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| linntu | linniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||