Definify.com
Definition 2025
Leka
leka
leka
See also: Leka
Faroese
Verb
leka (third person singular past indicative lek, third person plural past indicative lóku, supine likið)
- to leak
Conjugation
Finnish
Noun
leka
- A sledgehammer, maul
- (slang) A bottle, especially of moonshine.
Declension
| Inflection of leka (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | leka | lekat | |
| genitive | lekan | lekojen | |
| partitive | lekaa | lekoja | |
| illative | lekaan | lekoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | leka | lekat | |
| accusative | nom. | leka | lekat |
| gen. | lekan | ||
| genitive | lekan | lekojen lekainrare |
|
| partitive | lekaa | lekoja | |
| inessive | lekassa | lekoissa | |
| elative | lekasta | lekoista | |
| illative | lekaan | lekoihin | |
| adessive | lekalla | lekoilla | |
| ablative | lekalta | lekoilta | |
| allative | lekalle | lekoille | |
| essive | lekana | lekoina | |
| translative | lekaksi | lekoiksi | |
| instructive | — | lekoin | |
| abessive | lekatta | lekoitta | |
| comitative | — | lekoineen | |
Anagrams
Hawaiian
Etymology
Borrowing from English letter.
Noun
leka
- letter (mail)
Verb
leka
- (transitive) to write a letter
Icelandic
Etymology
From Old Norse leka, from Proto-Germanic *lekaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɛːka/
- Rhymes: -ɛːka
Verb
leka (strong verb, third-person singular past indicative lak, third-person plural past indicative láku, supine lekið)
- (intransitive) to drip
- (intransitive) to leak
- Geturðu lagað þakið? Það lekur.
- Can you fix the roof? It leaks.
- Geturðu lagað þakið? Það lekur.
Conjugation
leka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að leka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lekið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lekandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lek | við lekum | present (nútíð) |
ég leki | við lekum |
| þú lekur | þið lekið | þú lekir | þið lekið | ||
| hann, hún, það lekur | þeir, þær, þau leka | hann, hún, það leki | þeir, þær, þau leki | ||
| past (þátíð) |
ég lak | við lákum | past (þátíð) |
ég læki | við lækjum |
| þú lakst | þið lákuð | þú lækir | þið lækjuð | ||
| hann, hún, það lak | þeir, þær, þau láku | hann, hún, það læki | þeir, þær, þau lækju | ||
| imperative (boðháttur) |
lek (þú) | lekið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lektu | lekiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lekinn | lekin | lekið | leknir | leknar | lekin | |
| accusative (þolfall) |
lekinn | lekna | lekið | lekna | leknar | lekin | |
| dative (þágufall) |
leknum | lekinni | leknu | leknum | leknum | leknum | |
| genitive (eignarfall) |
lekins | lekinnar | lekins | lekinna | lekinna | lekinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lekni | lekna | lekna | leknu | leknu | leknu | |
| accusative (þolfall) |
lekna | leknu | lekna | leknu | leknu | leknu | |
| dative (þágufall) |
lekna | leknu | lekna | leknu | leknu | leknu | |
| genitive (eignarfall) |
lekna | leknu | lekna | leknu | leknu | leknu | |
Synonyms
- (to drip): drjúpa
- (to leak): vera lekur
Anagrams
Old Swedish
Etymology
From Old Norse leika, from Proto-Germanic *laikaną.
Verb
lēka
Conjugation
<div class="NavFrame" width: 100%;">
Conjugation of lēka (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | lēka | — | |||
| participle | lēkandi, -e | lēkin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | lēker | lēki, -e | — | lǣk | lǣki, -e |
| þū | lēker | lēki, -e | lēk | lǣkt | lǣki, -e |
| han | lēker | lēki, -e | — | lǣk | lǣki, -e |
| vīr | lēkum, -om | lēkum, -om | lēkum, -om | lǣkum, -om | lǣkum, -om |
| īr | lēkin | lēkin | lēkin | lǣkin | lǣkin |
| þēr | lēka | lēkin | — | lǣku, -o | lǣkin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | lēks | lēkis, -es | — | lǣks | lǣkis, -es |
| þū | lēks | lēkis, -es | — | lǣkts | lǣkis, -es |
| han | lēks | lēkis, -es | — | lǣks | lǣkis, -es |
| vīr | lēkums, -oms | lēkums, -oms | — | lǣkums, -oms | lǣkums, -oms |
| īr | lēkins | lēkins | — | lǣkins | lǣkins |
| þēr | lēkas | lēkins | — | lǣkus, -os | lǣkins |
Descendants
- Swedish: leka
Swedish
Etymology
From Old Swedish lēka, from Old Norse leika, from Proto-Germanic *laikaną.
Pronunciation
Verb
leka (present leker, preterite lekte, supine lekt, imperative lek)
Conjugation
Conjugation of leka