Definify.com
Definition 2024
वस्तु
वस्तु
Hindi
Noun
वस्तु • (vastu) f (Urdu spelling وستو)
- a thing
- stuff
- baggage
- material
- something real or existent
- a commodity
- essential property, nature, essence, substance
- the object (of); the pith or substance (of)
Declension
| Declension of वस्तु | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| direct | वस्तु (vastu) | वस्तुएँ (vastuẽ) |
| oblique | वस्तु (vastu) | वस्तुओं (vastuon) |
| vocative | वस्तु (vastu) | वस्तुओ (vastuo) |
Synonyms
- चीज़ (cīz)
References
- McGregor, R.S, ed. The Oxford Hindi-English Dictionary, Oxford university press. 1993
- Platts, John T. A dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English Oxford. 1884.
Sanskrit
Noun
वस्तु • (vastu) n
- a thing
- any really existing or abiding substance or essence, thing, object, article
- seat, place
- matter, circumstance
- substance, contents or subject (of a poem etc.)
Declension
| Neuter u-stem declension of वस्तु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वस्तु (vastu) | ||
| Gen. sg. | वस्तुनः (vastunaḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वस्तु (vastu) | वस्तुनी (vastunī) | वस्तूनि (vastūni) |
| Vocative | वस्तु (vastu) | वस्तुनी (vastunī) | वस्तूनि (vastūni) |
| Accusative | वस्तु (vastu) | वस्तुनी (vastunī) | वस्तूनि (vastūni) |
| Instrumental | वस्तुना (vastunā) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभिः (vastubhiḥ) |
| Dative | वस्तुने (vastune) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ) |
| Ablative | वस्तुनः (vastunaḥ) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ) |
| Genitive | वस्तुनः (vastunaḥ) | वस्तुनोः (vastunoḥ) | वस्तूनाम् (vastūnām) |
| Locative | वस्तुनि (vastuni) | वस्तुनोः (vastunoḥ) | वस्तुषु (vastuṣu) |
Descendants
Noun
वस्तु • (vástu) f
Declension
| Feminine u-stem declension of वस्तु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वस्तुः (vastuḥ) | ||
| Gen. sg. | वस्तधेन्वाः / वस्तोः (vastadhenvāḥ / vastoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वस्तुः (vastuḥ) | वस्तू (vastū) | वस्तवः (vastavaḥ) |
| Vocative | वस्तो (vasto) | वस्तू (vastū) | वस्तवः (vastavaḥ) |
| Accusative | वस्तुम् (vastum) | वस्तू (vastū) | वस्तूः (vastūḥ) |
| Instrumental | वस्त्वा (vastvā) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभिः (vastubhiḥ) |
| Dative | वस्त्वै / वस्तवे (vastvai / vastave) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ) |
| Ablative | वस्तधेन्वाः / वस्तोः (vastadhenvāḥ / vastoḥ) | वस्तुभ्याम् (vastubhyām) | वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ) |
| Genitive | वस्तधेन्वाः / वस्तोः (vastadhenvāḥ / vastoḥ) | वस्त्वोः (vastvoḥ) | वस्तूनाम् (vastūnām) |
| Locative | वस्त्वाम् / वस्तौ (vastvām / vastau) | वस्त्वोः (vastvoḥ) | वस्तुषु (vastuṣu) |
References
- Cappeller, Carl 1891: A Sanskrit-English dictionary, Strassburg.
- Monier-Williams, Monier 1899: Sanskrit-English Dictionary’’, Oxford.