Definify.com
Definition 2024
वसुधा
वसुधा
Sanskrit
Noun
वसुधा • (vásu-dhā) f
- earth
- वसुधैव कुटुम्बकम् ― vasudhaiva kuṭumbakam ― the whole world is a family
- country, kingdom
- ground, soil
- anapaest
Declension
| Feminine ā-stem declension of वसुधा | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वसुधा (vasudhā) | ||
| Gen. sg. | वसुधायाः (vasudhāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वसुधा (vasudhā) | वसुधे (vasudhe) | वसुधाः (vasudhāḥ) |
| Vocative | वसुधे (vasudhe) | वसुधे (vasudhe) | वसुधाः (vasudhāḥ) |
| Accusative | वसुधाम् (vasudhām) | वसुधे (vasudhe) | वसुधाः (vasudhāḥ) |
| Instrumental | वसुधया (vasudhayā) | वसुधाभ्याम् (vasudhābhyām) | वसुधाभिः (vasudhābhiḥ) |
| Dative | वसुधायै (vasudhāyai) | वसुधाभ्याम् (vasudhābhyām) | वसुधाभ्यः (vasudhābhyaḥ) |
| Ablative | वसुधायाः (vasudhāyāḥ) | वसुधाभ्याम् (vasudhābhyām) | वसुधाभ्यः (vasudhābhyaḥ) |
| Genitive | वसुधायाः (vasudhāyāḥ) | वसुधयोः (vasudhayoḥ) | वसुधानाम् (vasudhānām) |
| Locative | वसुधायाम् (vasudhāyām) | वसुधयोः (vasudhayoḥ) | वसुधासु (vasudhāsu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0931