Definify.com

Definition 2024


գետին

գետին

Armenian

Noun

գետին (getin)

  1. ground, earth, soil
    գետնին պառկելgetnin paṙkel ― to lie on the ground

Declension


Old Armenian

Etymology

Probably related to Hittite [script needed] (utnē, land). Martirosyan tentatively derives both from Proto-Indo-European *wédn. Ancient Greek οὖδας (oûdas, earth, soil) may also be related.

Noun

գետին (getin)

  1. ground, earth, soil, land, place
    զգետնի, ընդ գետին, ի գետնի, ի գետինzgetni, ənd getin, i getni, i getin ― on the ground, in the earth
    կորացեալ մտանել/պշնուլ ընդ գետինkoracʿeal mtanel/pšnul ənd getin ― covered with confusion to look on the ground
    անկեալ ի գետին երկիր պագանելankeal i getin erkir paganel ― prostrated to worship
    հարկանել զգլուխն ի գետինharkanel zgluxn i getin ― to knock one's head on the ground
    զարկանիլ, հարկանիլ զգետնիzarkanil, harkanil zgetni ― to throw one's self violently on the ground
    զարկուցանել, հարկանել զգետնիzarkucʿanel, harkanel zgetni ― to throw on the ground
    գետնի աղիք/պտուղgetni ałikʿ/ptuł ― earth-worm

Declension

Derived terms

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), գետին”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), գետին”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), գետին”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
  • Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 206