Definify.com
Definition 2024
στίξις
στίξις
Ancient Greek
Noun
στῐ́ξῐς • (stíxis) f (genitive στῐ́ξεως); third declension
- marking (e.g., of musical notes)
- Anon., Bellerm. 79
- (Byzantine) punctuation
- CAG XXI.2.196.5
-
-
- a spot or mark
- Sch., A.R. 1.221
- ScholApRh 27.18
-
- (Byzantine) a stab, sting, prick, blow, or hit
- PG 140.917.D
-
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ στῐ́ξῐς | τὼ στῐ́ξει / στῐ́ξεε | αἱ στῐ́ξεις / στῐ́ξεες | ||||||||||
| Genitive | τῆς στῐ́ξεως | τοῖν στῐξέοιν | τῶν στῐ́ξεων | ||||||||||
| Dative | τῇ στῐ́ξει / στῐ́ξεῐ̈ | τοῖν στῐξέοιν | ταῖς στῐ́ξεσῐ(ν) | ||||||||||
| Accusative | τὴν στῐ́ξῐν | τὼ στῐ́ξει / στῐ́ξεε | τᾱ̀ς στῐ́ξεις | ||||||||||
| Vocative | στῐ́ξῐ | στῐ́ξει / στῐ́ξεε | στῐ́ξεις / στῐ́ξεες | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Descendants
- Greek: στίξη (stíxi)
References
- στίξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στίξις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften