Dutch

Proper noun

Voer ?

1. A minor tributary of the river Maas (Meuse)

Derived terms

• Voerstreek

Related terms

• Voeren

Anagrams

• over, rove

Dutch

Verb

voer

1. first-person singular present indicative of voeren
2. imperative of voeren

Etymology 2

Contraction of voeder, from Middle Dutch voeder, from Old Dutch *fuothar, from Proto-Germanic *fōþrą.

Cognate with German Fuder, English fother.

Noun

voer n ‎(uncountable)

1. A (wagon) load
2. (obsolete) A wine measure, about a barrel

Etymology 3

Contraction of voeder, from Middle Dutch voeder, from Old Dutch *fuoder ‎(“fodder, lining”), from Proto-Germanic *fōdrą, ultimately from Proto-Indo-European *peh₂-. The sense "lining" is borrowed from Latin fodorus ‎(“sheath”) and no longer survives in the noun, but still remains in the verb voeren.

Cognate with West Frisian foer, German Futter, English fodder, Danish foder.

Noun

voer n ‎(uncountable)

1. fodder, grub, animal food, (for humans) inferior food
2. (obsolete) Bait

Derived terms

• (food types; all n) avondvoer, beestenvoer, bijvoer, bokkenvoer, konijnenvoer, krachtvoer, medevoer, melkvoer, mengvoer, ochtendvoer, paardenvoer, persvoer, pluimveevoer, varkensvoer
• voerbak
• voerbal m
• voerbank
• voeremmer m
• voergeld n
• voerketel
• voerkist
• voerkrib
• voermand
• voerplek
• voerportie
• voersoort
• voerstal m
• voertrog
• voerwagen m
• voerzak

Related terms

• voeden

Etymology 4

Verb

voer

1. first-person singular present indicative of voeren
2. imperative of voeren

Etymology 5

Alternative forms

• voere

Noun

voer n ‎(plural voeren, diminutive voertje n)

1. (obsolete) An act(ion), deed; business
2. (obsolete) A conduct
3. (obsolete) An attitude
4. (obsolete) An agitation; mischief

Derived terms

• (types of conduct etc.) beestenvoer(e), dronkaardsvoer(e), heerenvoer(e), hoerenvoer(e), hondenvoer(e) (hondsvoer(e)), kettersvoer(e), koopmansvoer(e), mannenvoer(e), navoer(e), princessenvoer(e), ruitersvoer(e), schijtvoer(e), strontvoer(e), vorstenvoer(e), vrouwenvoer(e), zotsvoer(e)
• (adjectives describing conduct) breedvoerig, lichtvoerig, uitvoerig, zoetvoerig

Verb

voer

1. singular past indicative of varen

Anagrams

• over, rove