Definify.com
Definition 2025
toekeren
toekeren
Dutch
Verb
toekeren
- to turn towards, to turn to
Inflection
| Inflection of toekeren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toekeren | |||
| past singular | keerde toe | |||
| past participle | toegekeerd | |||
| infinitive | toekeren | |||
| gerund | toekeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | keer toe | keerde toe | toekeer | toekeerde |
| 2nd person sing. (jij) | keert toe | keerde toe | toekeert | toekeerde |
| 2nd person sing. (u) | keert toe | keerde toe | toekeert | toekeerde |
| 2nd person sing. (gij) | keert toe | keerde toe | toekeert | toekeerde |
| 3rd person singular | keert toe | keerde toe | toekeert | toekeerde |
| plural | keren toe | keerden toe | toekeren | toekeerden |
| subjunctive sing.1 | kere toe | keerde toe | toekere | toekeerde |
| subjunctive plur.1 | keren toe | keerden toe | toekeren | toekeerden |
| imperative sing. | keer toe | |||
| imperative plur.1 | keert toe | |||
| participles | toekerend | toegekeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||