Definify.com

Definition 2024


tanig

tanig

Dutch

Adjective

tanig (comparative taniger, superlative tanigst)

  1. tawny, brownish, orange brown
    • 2012, Hella S. Haasse, Cider voor arme mensen, Querido.
      Zitten in de zon gaf haar niet meer een gave bruine blos zoals vroeger, maar maakte haar tanig, met een maskertje van onregelmatige pigmentvlekken.
  2. colourless
  3. thin, lean

Inflection

Inflection of tanig
uninflected tanig
inflected tanige
comparative taniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial tanig taniger het tanigst
het tanigste
indefinite m./f. sing. tanige tanigere tanigste
n. sing. tanig taniger tanigste
plural tanige tanigere tanigste
definite tanige tanigere tanigste
partitive tanigs tanigers