Definify.com
Definition 2025
sweorfan
sweorfan
Old English
Verb
sweorfan
- to scour
 
Conjugation
Conjugation of sweorfan (strong class 3)
| infinitive | sweorfan | tō sweorfanne | 
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | sweorfe | swearf | 
| 2nd-person singular | swierfest | swurfe | 
| 3rd-person singular | swierfeþ | swearf | 
| plural | sweorfaþ | swurfon | 
| subjunctive | present | past | 
| singular | sweorfe | swurfe | 
| plural | sweorfen | swurfen | 
| imperative | ||
| singular | sweorf | |
| plural | sweorfaþ | |
| participle | present | past | 
| sweorfende | (ġe)sworfen | |
Related terms
- geswearf, gesweorf
 
Descendants
- English: swerve