Definify.com
Definition 2024
svíkja
svíkja
Faroese
Verb
svíkja (third person singular past indicative sveik, third person plural past indicative sviku, supine svikið)
Conjugation
| v-36 | ||||
| infinitive | svíkja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | svíkjandi | |||
| past participle a26 | svikin | |||
| supine | svikið | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | svíki | svíkur | svíkur | svíkja |
| past | sveik | sveikst | sveik | sviku |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | svíkj! | — | svíkjið! |
Icelandic
Etymology
From Old Norse svíkva, svíkja, from Proto-Germanic *swīkwaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsviːca/
- Rhymes: -iːca
Verb
svíkja (strong verb, third-person singular past indicative sveik, third-person plural past indicative sviku, supine svikið)
- to betray
- to cheat (money or goods) out of someone
- to stand someone up
Conjugation
svíkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svíkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svikið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svíkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svík | við svíkjum | present (nútíð) |
ég svíki | við svíkjum |
| þú svíkur | þið svíkið | þú svíkir | þið svíkið | ||
| hann, hún, það svíkur | þeir, þær, þau svíkja | hann, hún, það svíki | þeir, þær, þau svíki | ||
| past (þátíð) |
ég sveik | við svikum | past (þátíð) |
ég sviki | við svikjum |
| þú sveikst | þið svikuð | þú svikir | þið svikjuð | ||
| hann, hún, það sveik | þeir, þær, þau sviku | hann, hún, það sviki | þeir, þær, þau svikju | ||
| imperative (boðháttur) |
svík (þú) | svíkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svíktu | svíkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svíkjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svíkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svikist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svíkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svíkst | við svíkjumst | present (nútíð) |
ég svíkist | við svíkjumst |
| þú svíkst | þið svíkist | þú svíkist | þið svíkist | ||
| hann, hún, það svíkst | þeir, þær, þau svíkjast | hann, hún, það svíkist | þeir, þær, þau svíkist | ||
| past (þátíð) |
ég sveikst | við svikumst | past (þátíð) |
ég svikist | við svikjumst |
| þú sveikst | þið svikust | þú svikist | þið svikjust | ||
| hann, hún, það sveikst | þeir, þær, þau svikust | hann, hún, það svikist | þeir, þær, þau svikjust | ||
| imperative (boðháttur) |
svíkst (þú) | svíkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svíkstu | svíkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svikinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
svikinn | svikin | svikið | sviknir | sviknar | svikin | |
| accusative (þolfall) |
svikinn | svikna | svikið | svikna | sviknar | svikin | |
| dative (þágufall) |
sviknum | svikinni | sviknu | sviknum | sviknum | sviknum | |
| genitive (eignarfall) |
svikins | svikinnar | svikins | svikinna | svikinna | svikinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
svikni | svikna | svikna | sviknu | sviknu | sviknu | |
| accusative (þolfall) |
svikna | sviknu | svikna | sviknu | sviknu | sviknu | |
| dative (þágufall) |
svikna | sviknu | svikna | sviknu | sviknu | sviknu | |
| genitive (eignarfall) |
svikna | sviknu | svikna | sviknu | sviknu | sviknu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.