Definify.com
Definition 2024
sparka
sparka
Icelandic
Verb
sparka (weak verb, third-person singular past indicative sparkaði, supine sparkað)
- (transtive, with dative) to kick
- (figuratively, transitive, with dative) to give someone the boot, to fire, to sack
Conjugation
sparka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sparka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sparkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sparkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég sparka | við spörkum | present (nútíð) |
ég sparki | við spörkum |
| þú sparkar | þið sparkið | þú sparkir | þið sparkið | ||
| hann, hún, það sparkar | þeir, þær, þau sparka | hann, hún, það sparki | þeir, þær, þau sparki | ||
| past (þátíð) |
ég sparkaði | við spörkuðum | past (þátíð) |
ég sparkaði | við spörkuðum |
| þú sparkaðir | þið spörkuðuð | þú sparkaðir | þið spörkuðuð | ||
| hann, hún, það sparkaði | þeir, þær, þau spörkuðu | hann, hún, það sparkaði | þeir, þær, þau spörkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sparka (þú) | sparkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sparkaðu | sparkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sparkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sparkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sparkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sparkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég sparkast | við spörkumst | present (nútíð) |
ég sparkist | við spörkumst |
| þú sparkast | þið sparkist | þú sparkist | þið sparkist | ||
| hann, hún, það sparkast | þeir, þær, þau sparkast | hann, hún, það sparkist | þeir, þær, þau sparkist | ||
| past (þátíð) |
ég sparkaðist | við spörkuðumst | past (þátíð) |
ég sparkaðist | við spörkuðumst |
| þú sparkaðist | þið spörkuðust | þú sparkaðist | þið spörkuðust | ||
| hann, hún, það sparkaðist | þeir, þær, þau spörkuðust | hann, hún, það sparkaðist | þeir, þær, þau spörkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sparkast (þú) | sparkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sparkastu | sparkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sparkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
sparkaður | spörkuð | sparkað | sparkaðir | sparkaðar | spörkuð | |
| accusative (þolfall) |
sparkaðan | sparkaða | sparkað | sparkaða | sparkaðar | spörkuð | |
| dative (þágufall) |
spörkuðum | sparkaðri | spörkuðu | spörkuðum | spörkuðum | spörkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
sparkaðs | sparkaðrar | sparkaðs | sparkaðra | sparkaðra | sparkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
sparkaði | sparkaða | sparkaða | spörkuðu | spörkuðu | spörkuðu | |
| accusative (þolfall) |
sparkaða | spörkuðu | sparkaða | spörkuðu | spörkuðu | spörkuðu | |
| dative (þágufall) |
sparkaða | spörkuðu | sparkaða | spörkuðu | spörkuðu | spörkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
sparkaða | spörkuðu | sparkaða | spörkuðu | spörkuðu | spörkuðu | |
Derived terms
Norwegian Bokmål
Etymology 1
Alternative forms
Noun
sparka n
- definite plural of spark
Etymology 2
Alternative forms
Verb
sparka
Swedish
Pronunciation
Verb
sparka
Conjugation
Conjugation of sparka