Definify.com
Definition 2024
smána
smána
Icelandic
Verb
smána (weak verb, third-person singular past indicative smánaði, supine smánað)
- to disgrace
Conjugation
smána — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að smána | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
smánað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
smánandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég smána | við smánum | present (nútíð) |
ég smáni | við smánum |
| þú smánar | þið smánið | þú smánir | þið smánið | ||
| hann, hún, það smánar | þeir, þær, þau smána | hann, hún, það smáni | þeir, þær, þau smáni | ||
| past (þátíð) |
ég smánaði | við smánuðum | past (þátíð) |
ég smánaði | við smánuðum |
| þú smánaðir | þið smánuðuð | þú smánaðir | þið smánuðuð | ||
| hann, hún, það smánaði | þeir, þær, þau smánuðu | hann, hún, það smánaði | þeir, þær, þau smánuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
smána (þú) | smánið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| smánaðu | smániði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
smánast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að smánast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
smánast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
smánandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég smánast | við smánumst | present (nútíð) |
ég smánist | við smánumst |
| þú smánast | þið smánist | þú smánist | þið smánist | ||
| hann, hún, það smánast | þeir, þær, þau smánast | hann, hún, það smánist | þeir, þær, þau smánist | ||
| past (þátíð) |
ég smánaðist | við smánuðumst | past (þátíð) |
ég smánaðist | við smánuðumst |
| þú smánaðist | þið smánuðust | þú smánaðist | þið smánuðust | ||
| hann, hún, það smánaðist | þeir, þær, þau smánuðust | hann, hún, það smánaðist | þeir, þær, þau smánuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
smánast (þú) | smánist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| smánastu | smánisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
smánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
smánaður | smánuð | smánað | smánaðir | smánaðar | smánuð | |
| accusative (þolfall) |
smánaðan | smánaða | smánað | smánaða | smánaðar | smánuð | |
| dative (þágufall) |
smánuðum | smánaðri | smánuðu | smánuðum | smánuðum | smánuðum | |
| genitive (eignarfall) |
smánaðs | smánaðrar | smánaðs | smánaðra | smánaðra | smánaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
smánaði | smánaða | smánaða | smánuðu | smánuðu | smánuðu | |
| accusative (þolfall) |
smánaða | smánuðu | smánaða | smánuðu | smánuðu | smánuðu | |
| dative (þágufall) |
smánaða | smánuðu | smánaða | smánuðu | smánuðu | smánuðu | |
| genitive (eignarfall) |
smánaða | smánuðu | smánaða | smánuðu | smánuðu | smánuðu | |
Etymology 2
Noun
smána
- indefinite genitive plural of smán