Definify.com
Definition 2025
schreeuwen
schreeuwen
Dutch
Verb
schreeuwen
- To yell; to bellow; to shout; to talk loudly.
- To scream; to shriek.
- Of a colour or design: to be extremely conspicuous.
- Dit behang schreeuwt nogal. — This wallpaper is rather loud.
Inflection
| Inflection of schreeuwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | schreeuwen | |||
| past singular | schreeuwde | |||
| past participle | geschreeuwd | |||
| infinitive | schreeuwen | |||
| gerund | schreeuwen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | schreeuw | schreeuwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | schreeuwt | schreeuwde | ||
| 2nd person sing. (u) | schreeuwt | schreeuwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | schreeuwt | schreeuwde | ||
| 3rd person singular | schreeuwt | schreeuwde | ||
| plural | schreeuwen | schreeuwden | ||
| subjunctive sing.1 | schreeuwe | schreeuwde | ||
| subjunctive plur.1 | schreeuwen | schreeuwden | ||
| imperative sing. | schreeuw | |||
| imperative plur.1 | schreeuwt | |||
| participles | schreeuwend | geschreeuwd | ||
| 1) Archaic. | ||||
See also
Noun
schreeuwen
- Plural form of schreeuw