Definify.com
Definition 2024
ryðga
ryðga
Icelandic
Verb
ryðga (weak verb, third-person singular past indicative ryðgaði, supine ryðgað)
- (intransitive) to rust
Conjugation
ryðga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ryðga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ryðgað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ryðgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ryðga | við ryðgum | present (nútíð) |
ég ryðgi | við ryðgum |
| þú ryðgar | þið ryðgið | þú ryðgir | þið ryðgið | ||
| hann, hún, það ryðgar | þeir, þær, þau ryðga | hann, hún, það ryðgi | þeir, þær, þau ryðgi | ||
| past (þátíð) |
ég ryðgaði | við ryðguðum | past (þátíð) |
ég ryðgaði | við ryðguðum |
| þú ryðgaðir | þið ryðguðuð | þú ryðgaðir | þið ryðguðuð | ||
| hann, hún, það ryðgaði | þeir, þær, þau ryðguðu | hann, hún, það ryðgaði | þeir, þær, þau ryðguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ryðga (þú) | ryðgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ryðgaðu | ryðgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ryðgast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ryðgast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ryðgast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ryðgandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ryðgast | við ryðgumst | present (nútíð) |
ég ryðgist | við ryðgumst |
| þú ryðgast | þið ryðgist | þú ryðgist | þið ryðgist | ||
| hann, hún, það ryðgast | þeir, þær, þau ryðgast | hann, hún, það ryðgist | þeir, þær, þau ryðgist | ||
| past (þátíð) |
ég ryðgaðist | við ryðguðumst | past (þátíð) |
ég ryðgaðist | við ryðguðumst |
| þú ryðgaðist | þið ryðguðust | þú ryðgaðist | þið ryðguðust | ||
| hann, hún, það ryðgaðist | þeir, þær, þau ryðguðust | hann, hún, það ryðgaðist | þeir, þær, þau ryðguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ryðgast (þú) | ryðgist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ryðgastu | ryðgisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ryðgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ryðgaður | ryðguð | ryðgað | ryðgaðir | ryðgaðar | ryðguð | |
| accusative (þolfall) |
ryðgaðan | ryðgaða | ryðgað | ryðgaða | ryðgaðar | ryðguð | |
| dative (þágufall) |
ryðguðum | ryðgaðri | ryðguðu | ryðguðum | ryðguðum | ryðguðum | |
| genitive (eignarfall) |
ryðgaðs | ryðgaðrar | ryðgaðs | ryðgaðra | ryðgaðra | ryðgaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ryðgaði | ryðgaða | ryðgaða | ryðguðu | ryðguðu | ryðguðu | |
| accusative (þolfall) |
ryðgaða | ryðguðu | ryðgaða | ryðguðu | ryðguðu | ryðguðu | |
| dative (þágufall) |
ryðgaða | ryðguðu | ryðgaða | ryðguðu | ryðguðu | ryðguðu | |
| genitive (eignarfall) |
ryðgaða | ryðguðu | ryðgaða | ryðguðu | ryðguðu | ryðguðu | |
Related terms
- ryð
- ryðgaður