Definify.com
Definition 2024
rjúka
rjúka
Icelandic
Verb
rjúka (strong verb, third-person singular past indicative rauk, third-person plural past indicative ruku, supine rokið)
Conjugation
rjúka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rjúka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rokið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rjúkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rýk | við rjúkum | present (nútíð) |
ég rjúki | við rjúkum |
| þú rýkur | þið rjúkið | þú rjúkir | þið rjúkið | ||
| hann, hún, það rýkur | þeir, þær, þau rjúka | hann, hún, það rjúki | þeir, þær, þau rjúki | ||
| past (þátíð) |
ég rauk | við rukum | past (þátíð) |
ég ryki | við rykjum |
| þú raukst | þið rukuð | þú rykir | þið rykjuð | ||
| hann, hún, það rauk | þeir, þær, þau ruku | hann, hún, það ryki | þeir, þær, þau rykju | ||
| imperative (boðháttur) |
rjúk (þú) | rjúkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rjúktu | rjúkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rokinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rokinn | rokin | rokið | roknir | roknar | rokin | |
| accusative (þolfall) |
rokinn | rokna | rokið | rokna | roknar | rokin | |
| dative (þágufall) |
roknum | rokinni | roknu | roknum | roknum | roknum | |
| genitive (eignarfall) |
rokins | rokinnar | rokins | rokinna | rokinna | rokinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rokni | rokna | rokna | roknu | roknu | roknu | |
| accusative (þolfall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu | |
| dative (þágufall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu | |
| genitive (eignarfall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.