Definify.com
Definition 2024
miða
miða
Icelandic
Verb
miða (weak verb, third-person singular past indicative miðaði, supine miðað)
- (transitive, takes accusative object) to pinpoint, decide the position of (often relative to something else, indicated by a preposition, við or útfrá)
- (transitive, intransitive, takes dative object) to aim
- (transitive, takes dative object, also impersonal) to cause to move, budge (forward)
Conjugation
miða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að miða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
miðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég miða | við miðum | present (nútíð) |
ég miði | við miðum |
| þú miðar | þið miðið | þú miðir | þið miðið | ||
| hann, hún, það miðar | þeir, þær, þau miða | hann, hún, það miði | þeir, þær, þau miði | ||
| past (þátíð) |
ég miðaði | við miðuðum | past (þátíð) |
ég miðaði | við miðuðum |
| þú miðaðir | þið miðuðuð | þú miðaðir | þið miðuðuð | ||
| hann, hún, það miðaði | þeir, þær, þau miðuðu | hann, hún, það miðaði | þeir, þær, þau miðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
miða (þú) | miðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| miðaðu | miðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
miðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að miðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
miðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég miðast | við miðumst | present (nútíð) |
ég miðist | við miðumst |
| þú miðast | þið miðist | þú miðist | þið miðist | ||
| hann, hún, það miðast | þeir, þær, þau miðast | hann, hún, það miðist | þeir, þær, þau miðist | ||
| past (þátíð) |
ég miðaðist | við miðuðumst | past (þátíð) |
ég miðaðist | við miðuðumst |
| þú miðaðist | þið miðuðust | þú miðaðist | þið miðuðust | ||
| hann, hún, það miðaðist | þeir, þær, þau miðuðust | hann, hún, það miðaðist | þeir, þær, þau miðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
miðast (þú) | miðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| miðastu | miðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
miðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
miðaður | miðuð | miðað | miðaðir | miðaðar | miðuð | |
| accusative (þolfall) |
miðaðan | miðaða | miðað | miðaða | miðaðar | miðuð | |
| dative (þágufall) |
miðuðum | miðaðri | miðuðu | miðuðum | miðuðum | miðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
miðaðs | miðaðrar | miðaðs | miðaðra | miðaðra | miðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
miðaði | miðaða | miðaða | miðuðu | miðuðu | miðuðu | |
| accusative (þolfall) |
miðaða | miðuðu | miðaða | miðuðu | miðuðu | miðuðu | |
| dative (þágufall) |
miðaða | miðuðu | miðaða | miðuðu | miðuðu | miðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
miðaða | miðuðu | miðaða | miðuðu | miðuðu | miðuðu | |
Noun
miða