Definify.com
Definition 2024
kveða
kveða
Icelandic
Verb
kveða (strong verb, third-person singular past indicative kvað, third-person plural past indicative kváðu, supine kveðið)
Conjugation
kveða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kveða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kveðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kveðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kveð | við kveðum | present (nútíð) |
ég kveði | við kveðum |
| þú kveður | þið kveðið | þú kveðir | þið kveðið | ||
| hann, hún, það kveður | þeir, þær, þau kveða | hann, hún, það kveði | þeir, þær, þau kveði | ||
| past (þátíð) |
ég kvað | við kváðum | past (þátíð) |
ég kvæði | við kvæðum |
| þú kvaðst | þið kváðuð | þú kvæðir | þið kvæðuð | ||
| hann, hún, það kvað | þeir, þær, þau kváðu | hann, hún, það kvæði | þeir, þær, þau kvæðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kveð (þú) | kveðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kveddu | kveðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að kveðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kveðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kveðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kveðst | við kveðumst | present (nútíð) |
ég kveðist | við kveðumst |
| þú kveðst | þið kveðist | þú kveðist | þið kveðist | ||
| hann, hún, það kveðst | þeir, þær, þau kveðast | hann, hún, það kveðist | þeir, þær, þau kveðist | ||
| past (þátíð) |
ég kvaðst | við kváðumst | past (þátíð) |
ég kvæðist | við kvæðumst |
| þú kvaðst | þið kváðust | þú kvæðist | þið kvæðust | ||
| hann, hún, það kvaðst | þeir, þær, þau kváðust | hann, hún, það kvæðist | þeir, þær, þau kvæðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kveðst (þú) | kveðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kveðstu | kveðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kveðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kveðinn | kveðin | kveðið | kveðnir | kveðnar | kveðin | |
| accusative (þolfall) |
kveðinn | kveðna | kveðið | kveðna | kveðnar | kveðin | |
| dative (þágufall) |
kveðnum | kveðinni | kveðnu | kveðnum | kveðnum | kveðnum | |
| genitive (eignarfall) |
kveðins | kveðinnar | kveðins | kveðinna | kveðinna | kveðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kveðni | kveðna | kveðna | kveðnu | kveðnu | kveðnu | |
| accusative (þolfall) |
kveðna | kveðnu | kveðna | kveðnu | kveðnu | kveðnu | |
| dative (þágufall) |
kveðna | kveðnu | kveðna | kveðnu | kveðnu | kveðnu | |
| genitive (eignarfall) |
kveðna | kveðnu | kveðna | kveðnu | kveðnu | kveðnu | |
Derived terms
- kveða við ("to resound")
- kveða upp dóm ("to pass sentence")
- ákveða ("to decide")