Definify.com
Definition 2025
jubelen
jubelen
Dutch
Verb
jubelen
Inflection
| Inflection of jubelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | jubelen | |||
| past singular | jubelde | |||
| past participle | gejubeld | |||
| infinitive | jubelen | |||
| gerund | jubelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | jubel | jubelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | jubelt | jubelde | ||
| 2nd person sing. (u) | jubelt | jubelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | jubelt | jubelde | ||
| 3rd person singular | jubelt | jubelde | ||
| plural | jubelen | jubelden | ||
| subjunctive sing.1 | jubele | jubelde | ||
| subjunctive plur.1 | jubelen | jubelden | ||
| imperative sing. | jubel | |||
| imperative plur.1 | jubelt | |||
| participles | jubelend | gejubeld | ||
| 1) Archaic. | ||||