Definify.com

Definition 2024


innodo

innodo

Latin

Verb

innōdō (present infinitive innōdāre, perfect active innōdāvī, supine innōdātum); first conjugation

  1. I bind, knot, tie in a knot.

Inflection

   Conjugation of innodo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present innōdō innōdās innōdat innōdāmus innōdātis innōdant
imperfect innōdābam innōdābās innōdābat innōdābāmus innōdābātis innōdābant
future innōdābō innōdābis innōdābit innōdābimus innōdābitis innōdābunt
perfect innōdāvī innōdāvistī innōdāvit innōdāvimus innōdāvistis innōdāvērunt, innōdāvēre
pluperfect innōdāveram innōdāverās innōdāverat innōdāverāmus innōdāverātis innōdāverant
future perfect innōdāverō innōdāveris innōdāverit innōdāverimus innōdāveritis innōdāverint
passive present innōdor innōdāris, innōdāre innōdātur innōdāmur innōdāminī innōdantur
imperfect innōdābar innōdābāris, innōdābāre innōdābātur innōdābāmur innōdābāminī innōdābantur
future innōdābor innōdāberis, innōdābere innōdābitur innōdābimur innōdābiminī innōdābuntur
perfect innōdātus + present active indicative of sum
pluperfect innōdātus + imperfect active indicative of sum
future perfect innōdātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present innōdem innōdēs innōdet innōdēmus innōdētis innōdent
imperfect innōdārem innōdārēs innōdāret innōdārēmus innōdārētis innōdārent
perfect innōdāverim innōdāverīs innōdāverit innōdāverīmus innōdāverītis innōdāverint
pluperfect innōdāvissem innōdāvissēs innōdāvisset innōdāvissēmus innōdāvissētis innōdāvissent
passive present innōder innōdēris, innōdēre innōdētur innōdēmur innōdēminī innōdentur
imperfect innōdārer innōdārēris, innōdārēre innōdārētur innōdārēmur innōdārēminī innōdārentur
perfect innōdātus + present active subjunctive of sum
pluperfect innōdātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present innōdā innōdāte
future innōdātō innōdātō innōdātōte innōdantō
passive present innōdāre innōdāminī
future innōdātor innōdātor innōdantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives innōdāre innōdāvisse innōdātūrus esse innōdārī innōdātus esse innōdātum īrī
participles innōdāns innōdātūrus innōdātus innōdandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
innōdāre innōdandī innōdandō innōdandum innōdātum innōdātū

Descendants

  • Portuguese: enodar
  • Romanian: înnoda, înnodare
  • Spanish: añudar, anudar

References