Definify.com
Definition 2024
hlýða
hlýða
Icelandic
Verb
hlýða (weak verb, third-person singular past indicative hlýddi, supine hlýtt)
- (transitive, intransitive, with dative) to obey
- (formal, intransitive) to listen
- Hávamál (English source, Icelandic source)
- Inn vari gestur
- er til verðar kemur
- þunnu hljóði þegir,
- eyrum hlýðir,
- en augum skoðar.
- Svo nýsist fróðra hver fyrir.
- The knowing guest
- who goes to the feast,
- In silent attention sits;
- With his ears he hears,
- with his eyes he watches,
- Thus wary are wise men all.
- Hávamál (English source, Icelandic source)
Conjugation
hlýða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hlýða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hlýtt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hlýðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hlýði | við hlýðum | present (nútíð) |
ég hlýði | við hlýðum |
| þú hlýðir | þið hlýðið | þú hlýðir | þið hlýðið | ||
| hann, hún, það hlýðir | þeir, þær, þau hlýða | hann, hún, það hlýði | þeir, þær, þau hlýði | ||
| past (þátíð) |
ég hlýddi | við hlýddum | past (þátíð) |
ég hlýddi | við hlýddum |
| þú hlýddir | þið hlýdduð | þú hlýddir | þið hlýdduð | ||
| hann, hún, það hlýddi | þeir, þær, þau hlýddu | hann, hún, það hlýddi | þeir, þær, þau hlýddu | ||
| imperative (boðháttur) |
hlýð (þú) | hlýðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hlýddu | hlýðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Usage notes
The more common term for “listen” is hlusta.
Synonyms
- (listen): hlusta
Derived terms
- hlýða yfir
- hlýða á
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.