Definify.com
Definition 2024
hita
hita
See also: hītā
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪːta/
- Rhymes: -ɪːta
Verb
hita (weak verb, third-person singular past indicative hitaði, supine hitað)
- (transitive) to heat
Conjugation
hita — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hita | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hitað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hitandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hita | við hitum | present (nútíð) |
ég hiti | við hitum |
| þú hitar | þið hitið | þú hitir | þið hitið | ||
| hann, hún, það hitar | þeir, þær, þau hita | hann, hún, það hiti | þeir, þær, þau hiti | ||
| past (þátíð) |
ég hitaði | við hituðum | past (þátíð) |
ég hitaði | við hituðum |
| þú hitaðir | þið hituðuð | þú hitaðir | þið hituðuð | ||
| hann, hún, það hitaði | þeir, þær, þau hituðu | hann, hún, það hitaði | þeir, þær, þau hituðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hita (þú) | hitið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hitaðu | hitiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hitast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hitast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hitast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hitandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hitast | við hitumst | present (nútíð) |
ég hitist | við hitumst |
| þú hitast | þið hitist | þú hitist | þið hitist | ||
| hann, hún, það hitast | þeir, þær, þau hitast | hann, hún, það hitist | þeir, þær, þau hitist | ||
| past (þátíð) |
ég hitaðist | við hituðumst | past (þátíð) |
ég hitaðist | við hituðumst |
| þú hitaðist | þið hituðust | þú hitaðist | þið hituðust | ||
| hann, hún, það hitaðist | þeir, þær, þau hituðust | hann, hún, það hitaðist | þeir, þær, þau hituðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hitast (þú) | hitist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hitastu | hitisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hitaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hitaður | hituð | hitað | hitaðir | hitaðar | hituð | |
| accusative (þolfall) |
hitaðan | hitaða | hitað | hitaða | hitaðar | hituð | |
| dative (þágufall) |
hituðum | hitaðri | hituðu | hituðum | hituðum | hituðum | |
| genitive (eignarfall) |
hitaðs | hitaðrar | hitaðs | hitaðra | hitaðra | hitaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hitaði | hitaða | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
| accusative (þolfall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
| dative (þágufall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
| genitive (eignarfall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
Note: the mediopassive is not very common, as the separate verb hitna is normally used instead.
Noun
hita
- indefinite accusative singular of hiti
- indefinite dative singular of hiti
- indefinite genitive singular of hiti
- indefinite accusative plural of hiti
- indefinite genitive plural of hiti