Definify.com
Definition 2024
hampa
hampa
Icelandic
Verb
hampa (weak verb, third-person singular past indicative hampaði, supine hampað)
Conjugation
hampa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hampa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hampað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hampandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hampa | við hömpum | present (nútíð) |
ég hampi | við hömpum |
| þú hampar | þið hampið | þú hampir | þið hampið | ||
| hann, hún, það hampar | þeir, þær, þau hampa | hann, hún, það hampi | þeir, þær, þau hampi | ||
| past (þátíð) |
ég hampaði | við hömpuðum | past (þátíð) |
ég hampaði | við hömpuðum |
| þú hampaðir | þið hömpuðuð | þú hampaðir | þið hömpuðuð | ||
| hann, hún, það hampaði | þeir, þær, þau hömpuðu | hann, hún, það hampaði | þeir, þær, þau hömpuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hampa (þú) | hampið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hampaðu | hampiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Spanish
Pronunciation
- Hyphenation: ham‧pa
Noun
hampa f (plural hampas)
- underworld (part of society that is engaged in crime or vice)