Definify.com
Definition 2025
flauwvallen
flauwvallen
Dutch
Verb
flauwvallen
- (intransitive) to faint
Inflection
| Inflection of flauwvallen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | flauwvallen | |||
| past singular | viel flauw | |||
| past participle | flauwgevallen | |||
| infinitive | flauwvallen | |||
| gerund | flauwvallen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | val flauw | viel flauw | flauwval | flauwviel |
| 2nd person sing. (jij) | valt flauw | viel flauw | flauwvalt | flauwviel |
| 2nd person sing. (u) | valt flauw | viel flauw | flauwvalt | flauwviel |
| 2nd person sing. (gij) | valt flauw | vielt flauw | flauwvalt | flauwvielt |
| 3rd person singular | valt flauw | viel flauw | flauwvalt | flauwviel |
| plural | vallen flauw | vielen flauw | flauwvallen | flauwvielen |
| subjunctive sing.1 | valle flauw | viele flauw | flauwvalle | flauwviele |
| subjunctive plur.1 | vallen flauw | vielen flauw | flauwvallen | flauwvielen |
| imperative sing. | val flauw | |||
| imperative plur.1 | valt flauw | |||
| participles | flauwvallend | flauwgevallen | ||
| 1) Archaic. | ||||