Definify.com
Definition 2025
dwarszitten
dwarszitten
Dutch
Verb
dwarszitten
- (transitive) to hinder, to impede
- (transitive) to bother, to irritate
- Ik weet niet wat hem dwarszit.
- I don't know what's bothering him.
- Ik weet niet wat hem dwarszit.
Inflection
| Inflection of dwarszitten (strong class 5, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | dwarszitten | |||
| past singular | zat dwars | |||
| past participle | dwarsgezeten | |||
| infinitive | dwarszitten | |||
| gerund | dwarszitten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zit dwars | zat dwars | dwarszit | dwarszat |
| 2nd person sing. (jij) | zit dwars | zat dwars | dwarszit | dwarszat |
| 2nd person sing. (u) | zit dwars | zat dwars | dwarszit | dwarszat |
| 2nd person sing. (gij) | zit dwars | zat dwars | dwarszit | dwarszat |
| 3rd person singular | zit dwars | zat dwars | dwarszit | dwarszat |
| plural | zitten dwars | zaten dwars | dwarszitten | dwarszaten |
| subjunctive sing.1 | zitte dwars | zate dwars | dwarszitte | dwarszate |
| subjunctive plur.1 | zitten dwars | zaten dwars | dwarszitten | dwarszaten |
| imperative sing. | zit dwars | |||
| imperative plur.1 | zit dwars | |||
| participles | dwarszittend | dwarsgezeten | ||
| 1) Archaic. | ||||