Definify.com
Definition 2024
bijkomen
bijkomen
Dutch
Verb
bijkomen
- (intransitive) to regain consciousness, to come round
- (intransitive) to recuperate, to recover, to catch one's breath
- (intransitive) to gain weight
Inflection
| Inflection of bijkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijkomen | |||
| past singular | kwam bij | |||
| past participle | bijgekomen | |||
| infinitive | bijkomen | |||
| gerund | bijkomen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom bij | kwam bij | bijkom | bijkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt bij | kwam bij | bijkomt | bijkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt bij | kwam bij | bijkomt | bijkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt bij | kwaamt bij | bijkomt | bijkwaamt |
| 3rd person singular | komt bij | kwam bij | bijkomt | bijkwam |
| plural | komen bij | kwamen bij | bijkomen | bijkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome bij | kwame bij | bijkome | bijkwame |
| subjunctive plur.1 | komen bij | kwamen bij | bijkomen | bijkwamen |
| imperative sing. | kom bij | |||
| imperative plur.1 | komt bij | |||
| participles | bijkomend | bijgekomen | ||
| 1) Archaic. | ||||