Definify.com
Definition 2024
bíða
bíða
Faroese
Verb
bíða (third person singular past indicative bíðaði, third person plural past indicative bíðað, supine bíðað)
- to wait
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | bíða | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | bíðandi | |||
| past participle a6 | bíðaður | |||
| supine | bíðað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | bíði | bíðar | bíðar | bíða |
| past | bíðaði | bíðaði | bíðaði | bíðaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | bíða! | — | bíðið! |
Icelandic
Etymology
From Old Norse bíða, from Proto-Germanic *bīdaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpiːða/
- Rhymes: -iːða
Verb
bíða (strong verb, third-person singular past indicative beið, third-person plural past indicative biðu, supine beðið)
- (intransitive) to wait
- Bíddu eftir mér!
- Wait for me!
- Bíddu!
- Wait!
- Bíddu eftir mér!
- (transitive, with genitive) to wait for something syn.
- Bíddu mín.
- Wait for me.
- Bíddu mín.
- (transitive, with accusative) to abide, undergo, suffer (some fate, usually something bad)
- Karþagómenn biðu ósigur fyrir Rómverjum.
- The Carthaginians suffered defeat at the hands of the Romans.
- Karþagómenn biðu ósigur fyrir Rómverjum.
Conjugation
bíða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bíða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bíðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bíð | við bíðum | present (nútíð) |
ég bíði | við bíðum |
| þú bíður | þið bíðið | þú bíðir | þið bíðið | ||
| hann, hún, það bíður | þeir, þær, þau bíða | hann, hún, það bíði | þeir, þær, þau bíði | ||
| past (þátíð) |
ég beið | við biðum | past (þátíð) |
ég biði | við biðum |
| þú beiðst | þið biðuð | þú biðir | þið biðuð | ||
| hann, hún, það beið | þeir, þær, þau biðu | hann, hún, það biði | þeir, þær, þau biðu | ||
| imperative (boðháttur) |
bíð (þú) | bíðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bíddu | bíðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
beðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
beðinn | beðin | beðið | beðnir | beðnar | beðin | |
| accusative (þolfall) |
beðinn | beðna | beðið | beðna | beðnar | beðin | |
| dative (þágufall) |
beðnum | beðinni | beðnu | beðnum | beðnum | beðnum | |
| genitive (eignarfall) |
beðins | beðinnar | beðins | beðinna | beðinna | beðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
beðni | beðna | beðna | beðnu | beðnu | beðnu | |
| accusative (þolfall) |
beðna | beðnu | beðna | beðnu | beðnu | beðnu | |
| dative (þágufall) |
beðna | beðnu | beðna | beðnu | beðnu | beðnu | |
| genitive (eignarfall) |
beðna | beðnu | beðna | beðnu | beðnu | beðnu | |
Derived terms
Derived terms
|
|
Related terms
Synonyms
- (wait for): def. bíða eftir (less formal)
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.