Definify.com
Definition 2024
ἀντίπτωσις
ἀντίπτωσις
Ancient Greek
Noun
ᾰ̓ντῐ́πτωσῐς • (antíptōsis) f (genitive ᾰ̓ντῐπτώσεως or ᾰ̓ντῐπτώσιος); third declension
- opposition, resistance
- (grammar) interchange or substitution of cases, antiptosis
- Priscian., Inst. 17.155
- Sch.Ar., V. 135
- Sch.Hes., Th. 528
- Tz., Ex. 85
- Seru. 4.416.15
- Seru. 4.498.18
- Sch.Th. 1.6
-
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ᾰ̓ντῐ́πτωσῐς | τὼ ᾰ̓ντῐπτώσει / ᾰ̓ντῐπτώσεε | αἱ ᾰ̓ντῐπτώσεις / ᾰ̓ντῐ́πτωσεες | ||||||||||
| Genitive | τῆς ᾰ̓ντῐπτώσεως | τοῖν ᾰ̓ντῐπτωσέοιν | τῶν ᾰ̓ντῐπτώσεων | ||||||||||
| Dative | τῇ ᾰ̓ντῐπτώσει / ᾰ̓ντῐπτώσεῐ̈ | τοῖν ᾰ̓ντῐπτωσέοιν | ταῖς ᾰ̓ντῐπτώσεσῐ(ν) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ᾰ̓ντῐ́πτωσῐν | τὼ ᾰ̓ντῐπτώσει / ᾰ̓ντῐπτώσεε | τᾱ̀ς ᾰ̓ντῐπτώσεις | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓ντῐ́πτωσῐ | ᾰ̓ντῐπτώσει / ᾰ̓ντῐπτώσεε | ᾰ̓ντῐπτώσεις / ᾰ̓ντῐ́πτωσεες | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Descendants
- English: antiptosis
References
- ἀντίπτωσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀντίπτωσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀντίπτωσις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- «ἀντίπτωσις» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften