Definify.com
Definition 2024
सङ्गीत
सङ्गीत
See also: सङ्गति
Sanskrit
Noun
सङ्गीत • (saṅgīta) n
Declension
| Neuter a-stem declension of सङ्गीत | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सङ्गीतम् (saṅgītam) | ||
| Gen. sg. | सङ्गीतस्य (saṅgītasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सङ्गीतम् (saṅgītam) | सङ्गीते (saṅgīte) | सङ्गीतानि (saṅgītāni) |
| Vocative | सङ्गीत (saṅgīta) | सङ्गीते (saṅgīte) | सङ्गीतानि (saṅgītāni) |
| Accusative | सङ्गीतम् (saṅgītam) | सङ्गीते (saṅgīte) | सङ्गीतानि (saṅgītāni) |
| Instrumental | सङ्गीतेन (saṅgītena) | सङ्गीताभ्याम् (saṅgītābhyām) | सङ्गीतैः (saṅgītaiḥ) |
| Dative | सङ्गीता (saṅgītā) | सङ्गीताभ्याम् (saṅgītābhyām) | सङ्गीतेभ्यः (saṅgītebhyaḥ) |
| Ablative | सङ्गीतात् (saṅgītāt) | सङ्गीताभ्याम् (saṅgītābhyām) | सङ्गीतेभ्यः (saṅgītebhyaḥ) |
| Genitive | सङ्गीतस्य (saṅgītasya) | सङ्गीतयोः (saṅgītayoḥ) | सङ्गीतानाम् (saṅgītānām) |
| Locative | सङ्गीते (saṅgīte) | सङ्गीतयोः (saṅgītayoḥ) | सङ्गीतेषु (saṅgīteṣu) |