Definify.com
Definition 2024
वरुण
वरुण
Sanskrit
Proper noun
वरुण • (váruṇa) m
Declension
| Masculine a-stem declension of वरुण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वरुणः (varuṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | वरुणस्य (varuṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वरुणः (varuṇaḥ) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणाः (varuṇāḥ) |
| Vocative | वरुण (varuṇa) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणाः (varuṇāḥ) |
| Accusative | वरुणम् (varuṇam) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणान् (varuṇān) |
| Instrumental | वरुणेन (varuṇena) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणैः (varuṇaiḥ) |
| Dative | वरुणाय (varuṇāya) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणेभ्यः (varuṇebhyaḥ) |
| Ablative | वरुणात् (varuṇāt) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणेभ्यः (varuṇebhyaḥ) |
| Genitive | वरुणस्य (varuṇasya) | वरुणयोः (varuṇayoḥ) | वरुणानाम् (varuṇānām) |
| Locative | वरुणे (varuṇe) | वरुणयोः (varuṇayoḥ) | वरुणेषु (varuṇeṣu) |
Noun
वरुण • (váruṇa) m
- ocean
- water
- sun
- Name for island of Borneo
- a warder off or dispeller
- name of a particular magical formula recited over weapons
- the tree Crateva adansonii ( <= Crataeva Roxburghii)
- (in the plural) the gods generally
Declension
| Masculine a-stem declension of वरुण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वरुणः (varuṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | वरुणस्य (varuṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वरुणः (varuṇaḥ) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणाः (varuṇāḥ) |
| Vocative | वरुण (varuṇa) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणाः (varuṇāḥ) |
| Accusative | वरुणम् (varuṇam) | वरुणौ (varuṇau) | वरुणान् (varuṇān) |
| Instrumental | वरुणेन (varuṇena) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणैः (varuṇaiḥ) |
| Dative | वरुणाय (varuṇāya) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणेभ्यः (varuṇebhyaḥ) |
| Ablative | वरुणात् (varuṇāt) | वरुणाभ्याम् (varuṇābhyām) | वरुणेभ्यः (varuṇebhyaḥ) |
| Genitive | वरुणस्य (varuṇasya) | वरुणयोः (varuṇayoḥ) | वरुणानाम् (varuṇānām) |
| Locative | वरुणे (varuṇe) | वरुणयोः (varuṇayoḥ) | वरुणेषु (varuṇeṣu) |