Definify.com
Definition 2024
महाभारत
महाभारत
See also: महाभारतः
Hindi
Proper noun
महाभारत • (mahābhārat) m
Declension
| Declension of महाभारत | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| direct | महाभारत (mahābhārat) | महाभारत (mahābhārat) |
| oblique | महाभारत (mahābhārat) | महाभारतों (mahābhārtõ) |
| vocative | महाभारत (mahābhārat) | महाभारतो (mahābhārto) |
Sanskrit
Etymology
महत् (mahat, “great”) + भारत (bhārata, “the story of the Bharatas and their wars”)
Pronunciation
Noun
महाभारत • (mahā́bhārata) n, m
Declension
| Masculine a-stem declension of महाभारत | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | महाभारतः (mahābhārataḥ) | ||
| Gen. sg. | महाभारतस्य (mahābhāratasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | महाभारतः (mahābhārataḥ) | महाभारतौ (mahābhāratau) | महाभारताः (mahābhāratāḥ) |
| Vocative | महाभारत (mahābhārata) | महाभारतौ (mahābhāratau) | महाभारताः (mahābhāratāḥ) |
| Accusative | महाभारतम् (mahābhāratam) | महाभारतौ (mahābhāratau) | महाभारतान् (mahābhāratān) |
| Instrumental | महाभारतेन (mahābhāratena) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतैः (mahābhārataiḥ) |
| Dative | महाभारताय (mahābhāratāya) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतेभ्यः (mahābhāratebhyaḥ) |
| Ablative | महाभारतात् (mahābhāratāt) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतेभ्यः (mahābhāratebhyaḥ) |
| Genitive | महाभारतस्य (mahābhāratasya) | महाभारतयोः (mahābhāratayoḥ) | महाभारतानाम् (mahābhāratānām) |
| Locative | महाभारते (mahābhārate) | महाभारतयोः (mahābhāratayoḥ) | महाभारतेषु (mahābhārateṣu) |
| Neuter a-stem declension of महाभारत | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | महाभारतम् (mahābhāratam) | ||
| Gen. sg. | महाभारतस्य (mahābhāratasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | महाभारतम् (mahābhāratam) | महाभारते (mahābhārate) | महाभारतानि (mahābhāratāni) |
| Vocative | महाभारत (mahābhārata) | महाभारते (mahābhārate) | महाभारतानि (mahābhāratāni) |
| Accusative | महाभारतम् (mahābhāratam) | महाभारते (mahābhārate) | महाभारतानि (mahābhāratāni) |
| Instrumental | महाभारतेन (mahābhāratena) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतैः (mahābhārataiḥ) |
| Dative | महाभारता (mahābhāratā) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतेभ्यः (mahābhāratebhyaḥ) |
| Ablative | महाभारतात् (mahābhāratāt) | महाभारताभ्याम् (mahābhāratābhyām) | महाभारतेभ्यः (mahābhāratebhyaḥ) |
| Genitive | महाभारतस्य (mahābhāratasya) | महाभारतयोः (mahābhāratayoḥ) | महाभारतानाम् (mahābhāratānām) |
| Locative | महाभारते (mahābhārate) | महाभारतयोः (mahābhāratayoḥ) | महाभारतेषु (mahābhārateṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 798/2