Definify.com
Definition 2024
प्राण
प्राण
Hindi
Noun
प्राण • (prāṇ) m (Urdu spelling پران)
Synonyms
References
- Platts, John T. A dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English Oxford. 1884.
Sanskrit
Noun
प्राण • (prāṇa) m
- breath, respiration
- the breath of life, vitality, life, vital air (usually plural in this sense)
- the first of the five life-winds or vital airs, which has its seat in the lungs (the other four being अपान (apāna), समान (samāna), व्यान (vyāna) and उदान (udāna))
- wind, inhaled air
- energy, vigor, strength, power (as in प्राणसार)
- the spirit or soul (as opposed to शरीर)
- The Supreme Spirit (see आत्मन्)
Declension
| Masculine a-stem declension of प्राण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राणः (prāṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | प्राणस्य (prāṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राणः (prāṇaḥ) | प्राणौ (prāṇau) | प्राणाः (prāṇāḥ) |
| Vocative | प्राण (prāṇa) | प्राणौ (prāṇau) | प्राणाः (prāṇāḥ) |
| Accusative | प्राणम् (prāṇam) | प्राणौ (prāṇau) | प्राणान् (prāṇān) |
| Instrumental | प्राणेन (prāṇena) | प्राणाभ्याम् (prāṇābhyām) | प्राणैः (prāṇaiḥ) |
| Dative | प्राणाय (prāṇāya) | प्राणाभ्याम् (prāṇābhyām) | प्राणेभ्यः (prāṇebhyaḥ) |
| Ablative | प्राणात् (prāṇāt) | प्राणाभ्याम् (prāṇābhyām) | प्राणेभ्यः (prāṇebhyaḥ) |
| Genitive | प्राणस्य (prāṇasya) | प्राणयोः (prāṇayoḥ) | प्राणानाम् (prāṇānām) |
| Locative | प्राणे (prāṇe) | प्राणयोः (prāṇayoḥ) | प्राणेषु (prāṇeṣu) |
Descendants
- Telugu: ప్రాణము (prāṇamu)