Definify.com
Definition 2024
इन्दु
इन्दु
Sanskrit
Noun
इन्दु • (índu) m
- a drop, especially of Soma (Vedic), a bright drop, a spark (Vedic)
- juice, soma
- the moon; time of moonlight, night (Vedic); pl. the periodic changes of the moon
- camphor
- a point, the point on a die (AV 7.109.6), a symbolic expression for the number "one"; designation of the Anusvara
- a name of Vāstoṣpati (RV. 7.54.2)
Declension
| Masculine u-stem declension of इन्दु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | इन्दुः (induḥ) | ||
| Gen. sg. | इन्दोः (indoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | इन्दुः (induḥ) | इन्दू (indū) | इन्दवः (indavaḥ) |
| Vocative | इन्दो (indo) | इन्दू (indū) | इन्दवः (indavaḥ) |
| Accusative | इन्दुम् (indum) | इन्दू (indū) | इन्दून् (indūn) |
| Instrumental | इन्दुना (indunā) | इन्दुभ्याम् (indubhyām) | इन्दुभिः (indubhiḥ) |
| Dative | इन्दवे (indave) | इन्दुभ्याम् (indubhyām) | इन्दुभ्यः (indubhyaḥ) |
| Ablative | इन्दोः (indoḥ) | इन्दुभ्याम् (indubhyām) | इन्दुभ्यः (indubhyaḥ) |
| Genitive | इन्दोः (indoḥ) | इन्द्वोः (indvoḥ) | इन्दूनाम् (indūnām) |
| Locative | इन्दौ (indau) | इन्द्वोः (indvoḥ) | इन्दुषु (induṣu) |
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 166
