Definify.com

Definition 2024


քաղց

քաղց

Armenian

Noun

քաղց (kʿałcʿ)

  1. (somewhat formal) hunger

Declension

Synonyms

  • սովածություն (sovacutʿyun)

Old Armenian

Etymology

From Proto-Indo-European *swl̥dsḱ-, grown from *swel- (to burn, to scorch). Cognate with Proto-Germanic *sweltaną, whence Old Norse svelta (to starve).

Noun

քաղց (kʿałcʿ)

  1. hunger
    քաղց դժնդակ, ուժգին, անհնարինkʿałcʿ džndak, užgin, anhnarin ― violent, canine, ravenous appetite or hunger
    յուղել զքաղցyułel zkʿałcʿ ― to excite, sharpen or quicken the appetite
    քաղցիւ հարկանիլkʿałcʿiw harkanil ― to be hunger-beaten, to be or feel hungry
    մեռանել առ քաղցոյնmeṙanel aṙ kʿałcʿoyn ― to starve, to die of starvation
    հարկանել զքաղցharkanel zkʿałcʿ ― to stay or satiate hunger
  2. (as an adjective) hungry

Declension

Derived terms

  • անքաղց (ankʿałcʿ)
  • անքաղցական (ankʿałcʿakan)
  • աստուածաքաղցր (astuacakʿałcʿr)
  • արծաթքաղցութիւն (arcatʿkʿałcʿutʿiwn)
  • ընչաքաղց (ənčʿakʿałcʿ)
  • ընչաքաղցութիւն (ənčʿakʿałcʿutʿiwn)
  • քաղցական (kʿałcʿakan)
  • քաղցանամ (kʿałcʿanam)
  • քաղցաւոր (kʿałcʿawor)
  • քաղցելաբար (kʿałcʿelabar)
  • քաղցեմ (kʿałcʿem)
  • քաղցենամ (kʿałcʿenam)
  • քաղցեցուցանեմ (kʿałcʿecʿucʿanem)
  • քաղցկեղ (kʿałcʿkeł)
  • քաղցնում (kʿałcʿnum)
  • քաղցութիւն (kʿałcʿutʿiwn)
  • քաղցումն (kʿałcʿumn)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), քաղց”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), քաղց”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), քաղց”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935