Definify.com
Definition 2024
ցուցանեմ
ցուցանեմ
Old Armenian
Verb
ցուցանեմ • (cʿucʿanem) (aorist indicative ցուցի)
- to show, to indicate, to designate, to point out
- to cause to be seen or known, to expose, to declare, to represent
- ցուցանել զանձն թէ աստուած իցէ ― cʿucʿanel zanjn tʿē astuac icʿē ― to pretend to be a god
- to demonstrate, to prove
Conjugation
active
| infinitive | ցուցանել (cʿucʿanel) | participle | ցուցեալ (cʿucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ցուց- (cʿucʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ցուցանեմ (cʿucʿanem) | ցուցանես (cʿucʿanes) | ցուցանէ (cʿucʿanē) | ցուցանեմք (cʿucʿanemkʿ) | ցուցանէք (cʿucʿanēkʿ) | ցուցանեն (cʿucʿanen) | |
| imperfect | ցուցանէի, ցուցանեի* (cʿucʿanēi, cʿucʿanei*) | ցուցանէիր, ցուցանեիր* (cʿucʿanēir, cʿucʿaneir*) | ցուցանէր (cʿucʿanēr) | ցուցանէաք, ցուցանեաք* (cʿucʿanēakʿ, cʿucʿaneakʿ*) | ցուցանէիք, ցուցանեիք* (cʿucʿanēikʿ, cʿucʿaneikʿ*) | ցուցանէին, ցուցանեին* (cʿucʿanēin, cʿucʿanein*) | |
| aorist | ցուցի (cʿucʿi) | ցուցեր (cʿucʿer) | եցոյց (ecʿoycʿ) | ցուցաք (cʿucʿakʿ) | ցուցէք, ցուցիք (cʿucʿēkʿ, cʿucʿikʿ) | ցուցին (cʿucʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ցուցանիցեմ (cʿucʿanicʿem) | ցուցանիցես (cʿucʿanicʿes) | ցուցանիցէ (cʿucʿanicʿē) | ցուցանիցեմք (cʿucʿanicʿemkʿ) | ցուցանիցէք (cʿucʿanicʿēkʿ) | ցուցանիցեն (cʿucʿanicʿen) | |
| aorist | ցուցից (cʿucʿicʿ) | ցուցցես (cʿucʿcʿes) | ցուցցէ (cʿucʿcʿē) | ցուցցուք (cʿucʿcʿukʿ) | ցուցջիք (cʿucʿǰikʿ) | ցուցցեն (cʿucʿcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ցո՛յց (cʿóycʿ) | — | — | ցուցէ՛ք (cʿucʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ցուցջի՛ր (cʿucʿǰír) | — | — | ցուցջի՛ք (cʿucʿǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ցուցաներ (mí cʿucʿaner) | — | — | մի՛ ցուցանէք (mí cʿucʿanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ցուցանել, ցուցանիլ* (cʿucʿanel, cʿucʿanil*) | participle | ցուցեալ (cʿucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ցուց- (cʿucʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ցուցանիմ (cʿucʿanim) | ցուցանիս (cʿucʿanis) | ցուցանի (cʿucʿani) | ցուցանիմք (cʿucʿanimkʿ) | ցուցանիք (cʿucʿanikʿ) | ցուցանին (cʿucʿanin) | |
| imperfect | ցուցանէի (cʿucʿanēi) | ցուցանէիր (cʿucʿanēir) | ցուցանէր, ցուցանիւր (cʿucʿanēr, cʿucʿaniwr) | ցուցանէաք (cʿucʿanēakʿ) | ցուցանէիք (cʿucʿanēikʿ) | ցուցանէին (cʿucʿanēin) | |
| aorist | ցուցայ (cʿucʿay) | ցուցար (cʿucʿar) | ցուցաւ (cʿucʿaw) | ցուցաք (cʿucʿakʿ) | ցուցայք (cʿucʿaykʿ) | ցուցան (cʿucʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ցուցանիցիմ (cʿucʿanicʿim) | ցուցանիցիս (cʿucʿanicʿis) | ցուցանիցի (cʿucʿanicʿi) | ցուցանիցիմք (cʿucʿanicʿimkʿ) | ցուցանիցիք (cʿucʿanicʿikʿ) | ցուցանիցին (cʿucʿanicʿin) | |
| aorist | ցուցայց (cʿucʿaycʿ) | ցուցցիս (cʿucʿcʿis) | ցուցցի (cʿucʿcʿi) | ցուցցուք (cʿucʿcʿukʿ) | ցուցջիք (cʿucʿǰikʿ) | ցուցցին (cʿucʿcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ցուցի՛ր (cʿucʿír) | — | — | ցուցարո՛ւք (cʿucʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ցուցջի՛ր (cʿucʿǰír) | — | — | ցուցջի՛ք (cʿucʿǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ցուցանիր (mí cʿucʿanir) | — | — | մի՛ ցուցանիք (mí cʿucʿanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: ցուցանել (cʿucʿanel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ցուցանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy