Definify.com
Definition 2024
հիասթափվել
հիասթափվել
Armenian
Verb
հիասթափվել • (hiastʿapʿvel)
- mediopassive of հիասթափել (hiastʿapʿel)
- (intransitive) to be disappointed
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | հիասթափվել (hiastʿapʿvel) | imperfective converb | հիասթափվում (hiastʿapʿvum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | հիասթափվելիս (hiastʿapʿvelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | հիասթափվել (hiastʿapʿvel) | ||||
| aorist stem | հիասթափվ- (hiastʿapʿv-) | future converb I | հիասթափվելու (hiastʿapʿvelu) | ||||
| resultative participle | հիասթափված (hiastʿapʿvac) | future converb II | հիասթափվելիք (hiastʿapʿvelikʿ) | ||||
| subject participle | հիասթափվող (hiastʿapʿvoł) | connegative converb | հիասթափվի (hiastʿapʿvi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հիասթափվում եմ (hiastʿapʿvum em) | հիասթափվում ես (hiastʿapʿvum es) | հիասթափվում է (hiastʿapʿvum ē) | հիասթափվում ենք (hiastʿapʿvum enkʿ) | հիասթափվում եք (hiastʿapʿvum ekʿ) | հիասթափվում են (hiastʿapʿvum en) | |
| imperfect | հիասթափվում էի (hiastʿapʿvum ēi) | հիասթափվում էիր (hiastʿapʿvum ēir) | հիասթափվում էր (hiastʿapʿvum ēr) | հիասթափվում էինք (hiastʿapʿvum ēinkʿ) | հիասթափվում էիք (hiastʿapʿvum ēikʿ) | հիասթափվում էին (hiastʿapʿvum ēin) | |
| future | հիասթափվելու եմ (hiastʿapʿvelu em) | հիասթափվելու ես (hiastʿapʿvelu es) | հիասթափվելու է (hiastʿapʿvelu ē) | հիասթափվելու ենք (hiastʿapʿvelu enkʿ) | հիասթափվելու եք (hiastʿapʿvelu ekʿ) | հիասթափվելու են (hiastʿapʿvelu en) | |
| future perfect | հիասթափվելու էի (hiastʿapʿvelu ēi) | հիասթափվելու էիր (hiastʿapʿvelu ēir) | հիասթափվելու էր (hiastʿapʿvelu ēr) | հիասթափվելու էինք (hiastʿapʿvelu ēinkʿ) | հիասթափվելու էիք (hiastʿapʿvelu ēikʿ) | հիասթափվելու էին (hiastʿapʿvelu ēin) | |
| present perfect | հիասթափվել եմ (hiastʿapʿvel em) | հիասթափվել ես (hiastʿapʿvel es) | հիասթափվել է (hiastʿapʿvel ē) | հիասթափվել ենք (hiastʿapʿvel enkʿ) | հիասթափվել եք (hiastʿapʿvel ekʿ) | հիասթափվել են (hiastʿapʿvel en) | |
| pluperfect | հիասթափվել էի (hiastʿapʿvel ēi) | հիասթափվել էիր (hiastʿapʿvel ēir) | հիասթափվել էր (hiastʿapʿvel ēr) | հիասթափվել էինք (hiastʿapʿvel ēinkʿ) | հիասթափվել էիք (hiastʿapʿvel ēikʿ) | հիասթափվել էին (hiastʿapʿvel ēin) | |
| aorist | հիասթափվեցի, հիասթափվի* (hiastʿapʿvecʿi, hiastʿapʿvi*) | հիասթափվեցիր, հիասթափվիր* (hiastʿapʿvecʿir, hiastʿapʿvir*) | հիասթափվեց (hiastʿapʿvecʿ) | հիասթափվեցինք, հիասթափվինք* (hiastʿapʿvecʿinkʿ, hiastʿapʿvinkʿ*) | հիասթափվեցիք, հիասթափվիք* (hiastʿapʿvecʿikʿ, hiastʿapʿvikʿ*) | հիասթափվեցին, հիասթափվին* (hiastʿapʿvecʿin, hiastʿapʿvin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | հիասթափվեմ (hiastʿapʿvem) | հիասթափվես (hiastʿapʿves) | հիասթափվի (hiastʿapʿvi) | հիասթափվենք (hiastʿapʿvenkʿ) | հիասթափվեք (hiastʿapʿvekʿ) | հիասթափվեն (hiastʿapʿven) | |
| future perfect | հիասթափվեի (hiastʿapʿvei) | հիասթափվեիր (hiastʿapʿveir) | հիասթափվեր (hiastʿapʿver) | հիասթափվեինք (hiastʿapʿveinkʿ) | հիասթափվեիք (hiastʿapʿveikʿ) | հիասթափվեին (hiastʿapʿvein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհիասթափվեմ (khiastʿapʿvem) | կհիասթափվես (khiastʿapʿves) | կհիասթափվի (khiastʿapʿvi) | կհիասթափվենք (khiastʿapʿvenkʿ) | կհիասթափվեք (khiastʿapʿvekʿ) | կհիասթափվեն (khiastʿapʿven) | |
| future perfect | կհիասթափվեի (khiastʿapʿvei) | կհիասթափվեիր (khiastʿapʿveir) | կհիասթափվեր (khiastʿapʿver) | կհիասթափվեինք (khiastʿapʿveinkʿ) | կհիասթափվեիք (khiastʿapʿveikʿ) | կհիասթափվեին (khiastʿapʿvein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հիասթափվի՛ր, հիասթափվի՛* (hiastʿapʿvír, hiastʿapʿví*) | — | — | հիասթափվե՛ք, հիասթափվեցե՛ք** (hiastʿapʿvékʿ, hiastʿapʿvecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չհիասթափվել (čʿhiastʿapʿvel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չհիասթափվի (čʿhiastʿapʿvi) | ||||||
| resultative participle | չհիասթափված (čʿhiastʿapʿvac) | ||||||
| subject participle | չհիասթափվող (čʿhiastʿapʿvoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ հիասթափվում (čʿem hiastʿapʿvum) | չես հիասթափվում (čʿes hiastʿapʿvum) | չի հիասթափվում (čʿi hiastʿapʿvum) | չենք հիասթափվում (čʿenkʿ hiastʿapʿvum) | չեք հիասթափվում (čʿekʿ hiastʿapʿvum) | չեն հիասթափվում (čʿen hiastʿapʿvum) | |
| imperfect | չէի հիասթափվում (čʿēi hiastʿapʿvum) | չէիր հիասթափվում (čʿēir hiastʿapʿvum) | չէր հիասթափվում (čʿēr hiastʿapʿvum) | չէինք հիասթափվում (čʿēinkʿ hiastʿapʿvum) | չէիք հիասթափվում (čʿēikʿ hiastʿapʿvum) | չէին հիասթափվում (čʿēin hiastʿapʿvum) | |
| future | չեմ հիասթափվելու (čʿem hiastʿapʿvelu) | չես հիասթափվելու (čʿes hiastʿapʿvelu) | չի հիասթափվելու (čʿi hiastʿapʿvelu) | չենք հիասթափվելու (čʿenkʿ hiastʿapʿvelu) | չեք հիասթափվելու (čʿekʿ hiastʿapʿvelu) | չեն հիասթափվելու (čʿen hiastʿapʿvelu) | |
| future perfect | չէի հիասթափվելու (čʿēi hiastʿapʿvelu) | չէիր հիասթափվելու (čʿēir hiastʿapʿvelu) | չէր հիասթափվելու (čʿēr hiastʿapʿvelu) | չէինք հիասթափվելու (čʿēinkʿ hiastʿapʿvelu) | չէիք հիասթափվելու (čʿēikʿ hiastʿapʿvelu) | չէին հիասթափվելու (čʿēin hiastʿapʿvelu) | |
| present perfect | չեմ հիասթափվել (čʿem hiastʿapʿvel) | չես հիասթափվել (čʿes hiastʿapʿvel) | չի հիասթափվել (čʿi hiastʿapʿvel) | չենք հիասթափվել (čʿenkʿ hiastʿapʿvel) | չեք հիասթափվել (čʿekʿ hiastʿapʿvel) | չեն հիասթափվել (čʿen hiastʿapʿvel) | |
| pluperfect | չէի հիասթափվել (čʿēi hiastʿapʿvel) | չէիր հիասթափվել (čʿēir hiastʿapʿvel) | չէր հիասթափվել (čʿēr hiastʿapʿvel) | չէինք հիասթափվել (čʿēinkʿ hiastʿapʿvel) | չէիք հիասթափվել (čʿēikʿ hiastʿapʿvel) | չէին հիասթափվել (čʿēin hiastʿapʿvel) | |
| aorist | չհիասթափվեցի, չհիասթափվի* (čʿhiastʿapʿvecʿi, čʿhiastʿapʿvi*) | չհիասթափվեցիր, չհիասթափվիր* (čʿhiastʿapʿvecʿir, čʿhiastʿapʿvir*) | չհիասթափվեց (čʿhiastʿapʿvecʿ) | չհիասթափվեցինք, չհիասթափվինք* (čʿhiastʿapʿvecʿinkʿ, čʿhiastʿapʿvinkʿ*) | չհիասթափվեցիք, չհիասթափվիք* (čʿhiastʿapʿvecʿikʿ, čʿhiastʿapʿvikʿ*) | չհիասթափվեցին, չհիասթափվին* (čʿhiastʿapʿvecʿin, čʿhiastʿapʿvin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չհիասթափվեմ (čʿhiastʿapʿvem) | չհիասթափվես (čʿhiastʿapʿves) | չհիասթափվի (čʿhiastʿapʿvi) | չհիասթափվենք (čʿhiastʿapʿvenkʿ) | չհիասթափվեք (čʿhiastʿapʿvekʿ) | չհիասթափվեն (čʿhiastʿapʿven) | |
| future perfect | չհիասթափվեի (čʿhiastʿapʿvei) | չհիասթափվեիր (čʿhiastʿapʿveir) | չհիասթափվեր (čʿhiastʿapʿver) | չհիասթափվեինք (čʿhiastʿapʿveinkʿ) | չհիասթափվեիք (čʿhiastʿapʿveikʿ) | չհիասթափվեին (čʿhiastʿapʿvein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ հիասթափվի (čʿem hiastʿapʿvi) | չես հիասթափվի (čʿes hiastʿapʿvi) | չի հիասթափվի (čʿi hiastʿapʿvi) | չենք հիասթափվի (čʿenkʿ hiastʿapʿvi) | չեք հիասթափվի (čʿekʿ hiastʿapʿvi) | չեն հիասթափվի (čʿen hiastʿapʿvi) | |
| future perfect | չէի հիասթափվի (čʿēi hiastʿapʿvi) | չէիր հիասթափվի (čʿēir hiastʿapʿvi) | չէր հիասթափվի (čʿēr hiastʿapʿvi) | չէինք հիասթափվի (čʿēinkʿ hiastʿapʿvi) | չէիք հիասթափվի (čʿēikʿ hiastʿapʿvi) | չէին հիասթափվի (čʿēin hiastʿapʿvi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հիասթափվիր, մի՛ հիասթափվի* (mí hiastʿapʿvir, mí hiastʿapʿvi*) | — | — | մի՛ հիասթափվեք, մի՛ հիասթափվեցեք** (mí hiastʿapʿvekʿ, mí hiastʿapʿvecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հիասթափվել (hiastʿapʿvel) | |||
| dative | հիասթափվելու (hiastʿapʿvelu) | |||
| ablative | հիասթափվելուց (hiastʿapʿvelucʿ) | |||
| instrumental | հիասթափվելով (hiastʿapʿvelov) | |||
| locative | հիասթափվելում (hiastʿapʿvelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | հիասթափվելը/հիասթափվելն (hiastʿapʿvelə/hiastʿapʿveln) | |||
| dative | հիասթափվելուն (hiastʿapʿvelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հիասթափվելս (hiastʿapʿvels) | |||
| dative | հիասթափվելուս (hiastʿapʿvelus) | |||
| ablative | հիասթափվելուցս (hiastʿapʿvelucʿs) | |||
| instrumental | հիասթափվելովս (hiastʿapʿvelovs) | |||
| locative | հիասթափվելումս (hiastʿapʿvelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հիասթափվելդ (hiastʿapʿveld) | |||
| dative | հիասթափվելուդ (hiastʿapʿvelud) | |||
| ablative | հիասթափվելուցդ (hiastʿapʿvelucʿd) | |||
| instrumental | հիասթափվելովդ (hiastʿapʿvelovd) | |||
| locative | հիասթափվելումդ (hiastʿapʿvelumd) | |||
Derived terms
- հիասթափություն (hiastʿapʿutʿyun)