Definify.com

Definition 2024

թաքչիմ

թաքչիմ

Old Armenian

Alternative forms

թագչիմ ‎(tʿagčʿim)
թագնում ‎(tʿagnum), թաքնում ‎(tʿakʿnum)

Verb

թաքչիմ • ‎(tʿakʿčʿim) (aorist indicative թաքեայ)

(intransitive) to hide, to be concealed, to lie hid, to abscond
(intransitive) to disappear

Conjugation

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		թաքչել, թաքչիլ* ‎(tʿakʿčʿel, tʿakʿčʿil*)		participle	թաքուցեալ ‎(tʿakʿucʿeal)
causative		թաքուցանեմ ‎(tʿakʿucʿanem)		aorist stem	թաքե- ‎(tʿakʿe-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	թաքչիմ ‎(tʿakʿčʿim)	թաքչիս ‎(tʿakʿčʿis)	թաքչի ‎(tʿakʿčʿi)	թաքչիմք ‎(tʿakʿčʿimkʿ)	թաքչիք ‎(tʿakʿčʿikʿ)	թաքչին ‎(tʿakʿčʿin)
	imperfect	թաքչէի ‎(tʿakʿčʿēi)	թաքչէիր ‎(tʿakʿčʿēir)	թաքչէր, թաքչիւր ‎(tʿakʿčʿēr, tʿakʿčʿiwr)	թաքչէաք ‎(tʿakʿčʿēakʿ)	թաքչէիք ‎(tʿakʿčʿēikʿ)	թաքչէին ‎(tʿakʿčʿēin)
	aorist	թաքեայ ‎(tʿakʿeay)	թաքեար ‎(tʿakʿear)	թաքեաւ ‎(tʿakʿeaw)	թաքեաք ‎(tʿakʿeakʿ)	թաքեայք ‎(tʿakʿeaykʿ)	թաքեան ‎(tʿakʿean)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	թաքչիցիմ ‎(tʿakʿčʿicʿim)	թաքչիցիս ‎(tʿakʿčʿicʿis)	թաքչիցի ‎(tʿakʿčʿicʿi)	թաքչիցիմք ‎(tʿakʿčʿicʿimkʿ)	թաքչիցիք ‎(tʿakʿčʿicʿikʿ)	թաքչիցին ‎(tʿakʿčʿicʿin)
	aorist	թաքեայց ‎(tʿakʿeaycʿ)	թաքիցես ‎(tʿakʿicʿes)	թաքիցէ ‎(tʿakʿicʿē)	թաքիցուք ‎(tʿakʿicʿukʿ)	թաքիջիք ‎(tʿakʿiǰikʿ)	թաքիցեն ‎(tʿakʿicʿen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	թաքի՛ր ‎(tʿakʿír)	—	—	թաքերո՛ւք ‎(tʿakʿerúkʿ)	—
	cohortative	—	թաքիջի՛ր ‎(tʿakʿiǰír)	—	—	թաքիջի՛ք ‎(tʿakʿiǰíkʿ)	—
	prohibitive	—	մի՛ թաքչիր ‎(mí tʿakʿčʿir)	—	—	մի՛ թաքչիք ‎(mí tʿakʿčʿikʿ)	—
*post-classical

Descendants

Armenian: թաքչել ‎(tʿakʿčʿel), թաքնվել ‎(tʿakʿnvel)

References

Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “թաքչիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy