Definify.com

Definition 2024

բնական • ‎(bnakan) ‎(superlative ամենաբնական)

	singular	plural
nominative	բնական ‎(bnakan)	բնականներ ‎(bnakanner)
dative	բնականի ‎(bnakani)	բնականների ‎(bnakanneri)
ablative	բնականից ‎(bnakanicʿ)	բնականներից ‎(bnakannericʿ)
instrumental	բնականով ‎(bnakanov)	բնականներով ‎(bnakannerov)
locative	բնականում ‎(bnakanum)	բնականներում ‎(bnakannerum)
	definite forms
nominative	բնականը/բնականն ‎(bnakanə/bnakann)	բնականները/բնականներն ‎(bnakannerə/bnakannern)
dative	բնականին ‎(bnakanin)	բնականներին ‎(bnakannerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	բնականս ‎(bnakans)	բնականներս ‎(bnakanners)
dative	բնականիս ‎(bnakanis)	բնականներիս ‎(bnakanneris)
ablative	բնականիցս ‎(bnakanicʿs)	բնականներիցս ‎(bnakannericʿs)
instrumental	բնականովս ‎(bnakanovs)	բնականներովս ‎(bnakannerovs)
locative	բնականումս ‎(bnakanums)	բնականներումս ‎(bnakannerums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	բնականդ ‎(bnakand)	բնականներդ ‎(bnakannerd)
dative	բնականիդ ‎(bnakanid)	բնականներիդ ‎(bnakannerid)
ablative	բնականիցդ ‎(bnakanicʿd)	բնականներիցդ ‎(bnakannericʿd)
instrumental	բնականովդ ‎(bnakanovd)	բնականներովդ ‎(bnakannerovd)
locative	բնականումդ ‎(bnakanumd)	բնականներումդ ‎(bnakannerumd)